Mahmud Abbas
| ||
![]() Mahmud Abbas (2017) | ||
Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1935 Safed | |
![]() | ||
Okres | od 4 stycznia 2013 | |
Przynależność polityczna | Al-Fatah | |
Poprzednik | urząd utworzony | |
![]() | ||
Okres | od 15 stycznia 2005 do 4 stycznia 2013 | |
Przynależność polityczna | Al-Fatah | |
Poprzednik | Rauhi Fattuh (p.o.) | |
Następca | urząd zniesiony | |
![]() | ||
Okres | od 19 marca 2003 do 6 września 2003 | |
Przynależność polityczna | Al-Fatah | |
Poprzednik | urząd utworzony | |
Następca | Ahmad Kuraj | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() |
Mahmud Abbas (arab. محمود عباس, znany też jako Abu Mazin, ur. 26 marca 1935 w Safedzie) – palestyński działacz niepodległościowy i polityk, pierwszy premier Autonomii Palestyńskiej od 19 marca do 6 września 2003, przewodniczący Organizacji Wyzwolenia Palestyny od 29 października 2004, prezydent Autonomii Palestyńskiej od 15 stycznia 2005 do 4 stycznia 2013, prezydent Palestyny od 4 stycznia 2013.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w mieście Safed (wtedy Palestyna była mandatem brytyjskim), po proklamowaniu państwa Izraela w 1948 roku został wypędzony z rodziną, a także ze wszystkimi mieszkańcami miasta do Syrii, gdzie skończył studia w Damaszku. Później przeprowadził się do Egiptu, gdzie skończył studia prawnicze. Wyjechał do Moskwy, gdzie otrzymał stopień doktora historii – jego praca doktorancka „Relacje między nazizmem i kierownictwem ruchu syjonistycznego”, została później wydana jako książka.
Uchodzi za polityka bardzo dobrze widzianego na Zachodzie, między innymi dlatego, że wypowiadał się przeciwko antyizraelskiemu powstaniu Palestyńczyków – intifadzie. W 1965 roku wstąpił do Fatahu – ugrupowania, którym kierował Jasir Arafat. Od 1980 roku Abbas był członkiem Komitetu Wykonawczego Organizacji Wyzwolenia Palestyny, a w 1996 roku został wybrany na jego przewodniczącego, co nieformalnie potwierdziło jego pozycję zastępcy Arafata. To właśnie Abbas podpisał w 1993 roku porozumienie pokojowe z Izraelem. Był jego architektem, a długie kontakty z izraelską lewicą zyskały mu opinię „gołębia” w OWP.

Od marca do października 2003 roku był pierwszym premierem Autonomii Palestyńskiej. Zwolennik amerykańskiego planu pokojowego.
10 stycznia 2005 przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej Hanna Nasir potwierdził oficjalnie, że Mahmud Abbas – przywódca Organizacji Wyzwolenia Palestyny otrzymał 62,3 procent głosów i wygrał palestyńskie wybory prezydenckie. Abbas uzyskał 62,32 procent głosów, a jego główny rywal Mustafa al-Barghusi – 19,8 procent głosów. Na Abbasa głosowało 483 039 wyborców, a na Barghusiego 153 516 osób. Tajsir Chalid z Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny otrzymał 3,5 procent głosów, Bassam as-Salihi z Ludowej Partii Palestyny – 2,69 procent, Abd al-Halim al-Aszkar (niezależny) – 2,68 procent, Sajjid Husajn Baraka (niezależny) – 1,27 procent i Abd al-Karim Szubajr – 0,67 procent.
15 stycznia 2005 Mahmud Abbas został zaprzysiężony na stanowisku prezydenta Autonomii Palestyńskiej.
4 stycznia 2013 Mahmud Abbas na mocy dekretu przekształcił Autonomię Palestyńską w Państwo Palestyny[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Palestinian Authority officially changes name to 'State of Palestine'. www.haaretz.com, 2013-01-05. [dostęp 2013-01-05].
|
|
|
|