Maksymilian Matakiewicz
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 27 czerwca 1875 Niepołomice, Austro-Węgry | |
| Data i miejsce śmierci | 3 lutego 1940 Lwów, Polska pod okupacją ZSRR | |
| Minister robót publicznych | ||
| Okres | od 29 grudnia 1929 do 4 grudnia 1930 | |
| Poprzednik | Jędrzej Moraczewski | |
| Następca | Mieczysław Norwid-Neugebauer | |
Maksymilian August Antoni Matakiewicz (ur. 27 czerwca 1875 w Niepołomicach, zm. 3 lutego 1940 we Lwowie) – polski inżynier hydrotechnik, profesor i rektor Politechniki Lwowskiej.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie inteligenckiej. Był synem Antoniego i Augusty z Kołodziejów, bratem Antoniego. Gimnazjum ukończył w Krakowie. W latach 1893–1900 studiował na Politechnice Lwowskiej. W latach 1901–1905 pracował w Krajowym Oddziale Hydrograficznym we Lwowie. Od 1905 w Departamencie Wodnym Namiestnictwa we Lwowie; w tym samym roku uzyskał doktorat[1].
W latach 1907–1909 kierownik katedry budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. Od 1909 profesor nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej i dziekan Wydziału Inżynierskiego PL, od 1911 profesor zwyczajny budownictwa wodnego tej uczelni. W roku akademickim 1919/20 rektor Politechniki Lwowskiej. W 1919 i 1920 był redaktorem „Czasopisma Technicznego”.
Uczestnik obrony Lwowa w latach 1918–1919, w latach 1921–1930 członek Rady Miejskiej Lwowa, w latach 1927–1928 zastępca komisarza rządowego miasta Lwowa, w okresie 1929–1930 minister robót publicznych w rządzie Kazimierza Bartla i Walerego Sławka.
Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Towarzystwa Naukowego w Warszawie, Polskiego Towarzystwa Politechnicznego[2]. Prezes Akademii Nauk Technicznych (1931–1933).
Umarł we Lwowie i został tam pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Był żonaty ( slub w 1906 roku) z Heleną Zaleską, miał córkę.
Odznaczony m.in. 11 listopada 1936 roku we Lwowie przez prezydenta Mościckiego Złotym Krzyżem Zasługi, w 1937 roku Komandorią Orderu Polonia Restituta[3].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Cykl podręczników akademickich.
Pierwsze 2 tomy napisał profesor Józef Rychter. Maksymilian Matakiewicz napisał pozostałe części[4]:
- Zasady budowy wodociągów Część III Lwów 1914 (współautorzy Z. Ciechanowski i K. Pomianowski)
- Budowa jazów Część IV Lwów 1920
- Regulacja rzek Część V Lwów-Warszawa 1923
- Żegluga śródziemna i budowa dróg wodnych Część VI Warszawa 1931
- Zasady wyzyskiwania sił wodnych, pomiary i obliczenia wodne Część VII, (współautor Michał Mazur) Lwów 1936
Inne
- Budownictwo wodne. Cz. 1.2, Jazy Lwów 1911
- Światowe drogi wodne a regulacja Wisły Lwów-Warszawa 1921
- Drogi wodne w Polsce Warszawa 1917
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Promocja, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1905-05-20, Seite 4, anno.onb.ac.at [dostęp 2018-09-08] (pol.).
- ↑ „Czasopismo Techniczne”. R. 54, 10 sierpnia 1936, Nr 15, s. 266
- ↑ Maksymilian Matakiewicz, arch.przeglad-techniczny.pl [dostęp 2018-09-08] (pol.).
- ↑ Pacześniak E. Maksymilian Matakiewicz( 1885-1940) , wybitny polski hydrolog i specjalista w dziedzinie budownictwa wodnego Prosto z pokładu 2006 nr 36 [Dostęp 2018-09-08]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. Jacka M. Majchrowskiego. Warszawa 1994. wyd I
| ||||||||
| ||||||||
| ||||||
- Członkowie Towarzystwa Naukowego we Lwowie
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie
- Radni Lwowa (II Rzeczpospolita)
- Ministrowie robót publicznych II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy bitwy o Lwów 1918–1919 (strona polska)
- Polscy inżynierowie hydrotechnicy
- Rektorzy Politechniki Lwowskiej
- Wykładowcy Politechniki Lwowskiej
- Absolwenci Politechniki Lwowskiej
- Urodzeni w 1875
- Zmarli w 1940
- Pochowani na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie
- Ludzie urodzeni w Niepołomicach
