Marcin Baran
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 16 listopada 1963 Kraków | |
| Narodowość | polska | |
| Język | polski | |
| Alma Mater | Uniwersytet Jagielloński | |
| Dziedzina sztuki | poezja | |
| Nagrody | ||
Marcin Baran (ur. 16 listopada 1963 w Krakowie) – polski poeta, eseista, dziennikarz, laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytet Jagiellońskim[1]. W latach 80. i 90. XX wieku był związany z pismem „brulion”[1]. Debiutował w 1990 roku tomem Pomieszanie. Opublikował wiele tomików wierszy, tom prozy poetyckiej Prozak liryczny, wraz z Marcinem Świetlickim i Marcinem Sendeckim zredagował antologię Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler. W 1997 roku był nominowany do literackiej nagrody Nike za tom Zabiegi miłosne[1]'. W 2013 roku został nagrodzony Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za tom wierszy Niemal całkowita utrata płynności[1][2]. Jego wiersze były tłumaczone m.in. na język niemiecki, słoweński i czeski.
W latach 2000–2003 był związany z tygodnikiem „Przekrój”, później pracował w krakowskim Instytucie Książki, w TVP Kultura. Był I zastępca redaktora naczelnego i sekretarzem redakcji w Dzienniku Polskim, a także dyrektorem programowym Bruno Schulz Festiwal we Wrocławiu[3]. Był regularnym uczestnikiem wydawanego w latach 2010–2015 pisma mówionego Gadający Pies. Mieszka w Krakowie.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” za tom wierszy Niemal całkowita utrata płynności (2013)[1]
- Nagroda Literackiej Dyni w kategorii „Najgorsza Książka Roku” za tom wierszy Niemal całkowita utrata płynności (2013)[4]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Książki poetyckie[edytuj | edytuj kod]
- Pomieszanie Kraków: Oficyna Literacka, 1990
- Sosnowiec jest jak kobieta Kraków-Warszawa: bruLion, 1992
- Zabiegi miłosne Kraków: Baran i Suszczyński, 1996 (nominacja do nagrody Nike)
- Sprzeczne fragmenty Poznań: a5, 1996
- Tanero Kraków: Oficyna Literacka, 1998
- Prozak liryczny Kraków: WL, 1999
- Bóg raczy wiedzieć Kraków: Zebra, 2000
- Destylat Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa 2001 (wiersze wybrane)
- Gnijąca wisienka Kraków: a5, 2003
- Mistyka i zmysły Kraków: Austeria, 2008
- Niemal całkowita utrata płynności Kraków: EMG, 2012
- Zebrane Kraków: EMG, 2013
Antologie[edytuj | edytuj kod]
- Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997
- Carnivorous Boy Carnivorous Bird Chicago: Zephyr Press, 2002
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Marcin Baran dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Poezji. W: Silesius. Wrocławska Nagroda Literacka [on-line]. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ Laureaci. Silesius. [dostęp 2014-07-23].
- ↑ Marcin Baran. DybookFestiwal. [dostęp 2014-07-23].
- ↑ Agnieszka Gałczyńska: Znamy najgorsze książki poetyckie roku. Literacka Dynia 2013. W: naszemiasto.pl Wrocław [on-line]. Polska Press, 2013-12-23. [dostęp 2019-06-18].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Tyszkiewicz, Baran Marcin, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 33–35
- bibliografia