Marek Sokołowski (generał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Marek Sokołowski
Sokół, Falcon
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia 4 kwietnia 1966
Bartoszyce
Przebieg służby
Lata służby od 1987
Siły zbrojne POL Wojska Lądowe.svg Siły Zbrojne RP
Jednostki WSW, 10 bdsz, 6 BDSz, PKW Syria, 25 DKPow., 25 BKPow., MND C-S, PKW Irak, Regional Command–East Afghanistan, PKW Afganistan, 16 DZ
Stanowiska d-ca plutonu, d-ca kompanii, szef sztabu, d-ca batalionu, z-ca d-cy brygady, d-ca kontyngentu, d-ca brygady, d-ca dywizji, Inspektor Szkolenia DG RSZ
Główne wojny i bitwy UNDOF, stabilizacja Iraku, ISAF
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego Krzyż Wojskowy Krzyż Zasługi za Dzielność (od 1992) Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Iraku Gwiazda Afganistanu Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Pro Memoria” Komandoria Missio Reconciliationis Odznaka „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych” Medal XXX-lecia Związku Żołnierzy Wojska Polskiego Legia Zasługi - Officer (USA) Legia Zasługi (USA) Złoty Medal Afgańskiej Policji Narodowej (Afganistan) Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Medal ONZ za misję UNDOF Medal NATO za udział w misji ISAF nadany dwukrotnie (wzór: od 2011)

Marek Arkadiusz Sokołowski (ur. 4 kwietnia 1966 w Bartoszycach) – generał dywizji Wojska Polskiego. Inspektor Szkolenia DG RSZ

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od września 1987 roku do września 1988 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową w strukturach Wojskowej Służby Wewnętrznej.

Absolwent WSOWZ. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 1992 r. w 10 Batalionie Desantowo-Szturmowym 6 Pomorskiej Brygady Desantowo-Szturmowej w Krakowie na stanowisku dowódcy plutonu szturmowego, a później plutonu rozpoznawczego. W latach 1993-1995 uczestniczył (dwie zmiany) w misji UNDOF (PKW Syria). Od 1996 r. pełnił służbę w 25 Dywizji Kawalerii Powietrznej, a po przekształceniu w 25 Brygadzie Kawalerii Powietrznej. Zajmował stanowiska dowódcze i sztabowe, m.in. dowódcy kompanii, a po ukończeniu AON, starszego oficera rozpoznania brygady, szefa sztabu batalionu, szefa sztabu dywizjonu lotniczego, dowódcy batalionu, szefa szkolenia brygady. Po ukończeniu Podyplomowych Studiów Operacyjno-Startegicznych, w dniu 2 lipca 2007 r. objął stanowisko zastępcy dowódcy brygady, które pełnił do końca września 2008 r. – w tym czasie przez 8 miesięcy był również pełniącym obowiązki dowódcy 25 BKPow. Po ukończeniu Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej w AON, w dniu 1 lipca 2009 r. został ponownie wyznaczony na zastępcę dowódcy 25 BKPow. W czasie misji PKW Irak pełnił następujące stanowiska: w pierwszej zmianie (w latach 2003/2004) – zastępca dowódcy Samodzielnej Grupy Powietrzno Szturmowej, dowodząc odwodem powietrzno-lądowym dowódcy wielonarodowej dywizji. W piątej zmianie (przełom lat 2005/2006) – dowodził szturmowym, powietrzno-lądowym komponentem na stanowisku pomocnik dowódcy ds. aeromobilnych – dowódca batalionu manewrowego.

W 1992 r. ukończył Kurs Instruktorski w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, uzyskując tytuł instruktora judo. Jest on również posiadaczem 3 dana w tej dyscyplinie sportu. Posiada ukończony kurs płetwonurków oraz tytuł skoczka spadochronowego. W 2008 r. uzyskał stopień instruktora rekreacji ruchowej o specjalności samoobrona w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. W tym samym roku w Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych ukończył kurs w zakresie „Walki w bliskim kontakcie” oraz szkolenie z „Walki w bezpośrednim kontakcie z użyciem broni w tłumie i obszarach gęsto zaludnionych z wykorzystaniem strzelań specjalnych”. Czynnie uprawia krav magę.

Od grudnia 2011 r. do czerwca 2012 r. pełnił obowiązki Zastępcy Dowódcy do spraw Koalicyjnych, Regionalnego Dowództwa Wschód (RC-E: Regional Command – East) z siedzibą w Bagram w Afganistanie. W 2013 r. pełnił obowiązki Dowódcy XIII zmiany PKW Afganistan, gdzie żołnierze 25 BKPow. stanowili trzon jej sił.

W 2014 r. został wyznaczony na stanowisko Zastępca Dowódcy Dywizji – Szefa Sztabu 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej w Elblągu.

Z dniem 2 maja 2016 r. został wyznaczony przez Ministra Obrony Narodowej Antoniego Macierewicza na stanowisko dowódcy 16 DZ[1].

19 lipca 2019 r. został wyznaczony przez Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka na stanowisko Inspektora Szkolenia w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych.

Awanse generalskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Marek Sokołowski dowódcą 16. Dywizji Zmechanizowanej. ro.com.pl, 2016-05-04. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-26)].
  2. ↑ M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 862
  3. ↑ M.P. z 2016 r. poz. 916
  4. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 1023 – pkt 5.
  5. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 441
  6. ↑ a b c XIV zmiana przejęła obowiązki w Afganistanie. isaf.wp.mil.pl, 2013-11-27. [dostęp 2017-10-20].
  7. ↑ M.P. z 2006 r. nr 23, poz. 256 – pkt 15.
  8. ↑ Nominacje i odznaczenia w Święto Wojska Polskiego. prezydent.pl, 2018-08-15. [dostęp 2018-08-15].
  9. ↑ Odznaczeni Komandorią Missio Reconciliationis w 25 BKPow. 25bkpow.wp.mil.pl, 2011-10-18. [dostęp 2017-10-20].
  10. ↑ Generał brygady Marek Sokołowski i jego zastępca docenieni. tomaszowmazowiecki.naszemiasto.pl, 2011-10-20. [dostęp 2017-10-20].
  11. ↑ Odznaczenie dla Dowódcy 25 BKPow. 25bkpow.wp.mil.pl, 2011-11-28. [dostęp 2017-10-20].
  12. ↑ Medal dla generała Sokołowskiego. isaf.wp.mil.pl, 2013-08-13. [dostęp 2017-10-20].
  13. ↑ Gen. bryg. Marek Sokołowski uhonorowany odznaczeniem Afgańskiej Policji Narodowej. polska-zbrojna.pl, 2013-08-13. [dostęp 2017-10-20].
  14. ↑ Kawaleryjskie Święto. 25bkpow.wp.mil.pl, 2012-06-18. [dostęp 2017-10-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Sokołowski_(generał)&oldid=62249922”