Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Lake Placid rozgrywane w 1980 r., gdzie jego najlepszym wynikiem było 20 miejsce w biegu na 30 km techniką klasyczną. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie zaprezentował się znacznie lepiej dwukrotnie zajmując 9 miejsce: w biegu na 15 km techniką klasyczną oraz 30 km techniką dowolną. Na igrzyskach olimpijskich w Calgary zdobył swój pierwszy medal olimpijski zajmując drugie miejsce w biegu na 50 km techniką dowolną, lepszy okazał się jedynie SzwedGunde Svan. De Zolt powtórzył ten wynik na igrzyskach w Albertville zdobywając srebro na tym samym dystansie, tym razem szybszy był tylko NorwegBjørn Dæhlie. W wieku 43 lat Maurilio wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. Wraz z Marco Albarello, Giorgio Vanzettą i Silvio Faunerem wywalczył tam złoty medal w sztafecie 4x10 km. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem było 5 miejsce w biegu na 30 km techniką dowolną.
W 1982 r. zadebiutował na mistrzostwach świata biorąc udział w mistrzostwach w Oslo. W swoim najlepszym starcie, na 50 km techniką klasyczną, zajął 8 miejsce. Mistrzostwa świata w Seefeld były jednymi z najlepszych w jego karierze. Zdobył brązowy medal w biegu na 15 km stylem klasycznym, a na dystansie 50 km stylem klasycznym zdobył srebro, ulegając jedynie Gunde Svanowi. Ponadto razem z Albarello, Vanzettą i Giuseppe Plonerem zdobył srebrny medal w sztafecie. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie osiągnął swój największy indywidualny sukces zdobywając złoty medal w biegu na 50 km techniką dowolną. Z mistrzostw w Lahti w 1989 r. nie przywiózł żadnego medalu. Jego najlepszym wynikiem było 12 miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną. Podczas mistrzostw w Val di Fiemme na swoim koronnym dystansie 50 km rozgrywanym techniką dowolną zdobył brązowy medal. Mistrzostwa świata w Falun w 1993 r. były ostatnimi w jego karierze. Wspólnie z Albarello, Vanzettą i Faunerem zdobył srebrny medal w sztafecie. Indywidualnie jego najlepszym wynikiem było ósme miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym.
Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1990/1991, kiedy to zajął 9 miejsce w klasyfikacji generalnej. Łącznie 10 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata, w tym raz zwyciężył.