Maximilian Marterer
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
_(42978805011).jpg)
| ||
| Państwo |  Niemcy
| |
| Data i miejsce urodzenia | 15 czerwca 1995 Norymberga | |
| Wzrost | 188 cm | |
| Masa ciała | 77 kg | |
| Gra | leworęczny, oburęczny bekhend | |
| Status profesjonalny | 2015 | |
| Zakończenie kariery | aktywny | |
| Trener | Tobias Summerer | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 0 ATP | |
| Najwyżej w rankingu | 45 (13 sierpnia 2018) | |
| Australian Open | 3R (2018) | |
| Roland Garros | 4R (2018) | |
| Wimbledon | 1R (2018) | |
| US Open | 1R (2017, 2018) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 0 | |
| Najwyżej w rankingu | 249 (29 kwietnia 2019) | |
| Australian Open | 1R (2019) | |
| Roland Garros | 1R (2018) | |
| Wimbledon | 1R (2018) | |
| US Open | 1R (2018) | |
Maximilian Marterer (ur. 15 czerwca 1995 w Norymberdze) – niemiecki tenisista.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Startując w gronie juniorów został finalistą gry podwójnej chłopców wspólnie z Lucasem Miedlerem na Australian Open 2013.
Zawodowym tenisistą został w 2015 roku. Wygrał 7 turniejów rangi ATP Challenger Tour w grze pojedynczej. W Wielkim Szlemie w drabince głównej po raz pierwszy zagrał na US Open 2017, przechodząc przez eliminacje. W finałowej rundzie kwalifikacji pokonał Leonarda Mayera, natomiast w 1. rundzie turnieju głównego przegrał z Donaldem Youngiem.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 45. miejscu (13 sierpnia 2018), a w klasyfikacji gry podwójnej na 249. pozycji (29 kwietnia 2019).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 17 września 2016 | Meknes | Ceglana |  Uładzimir Ihnacik
|
7:6(3), 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 24 września 2016 | Al-Kunajtira | Ceglana |  Mohamed Safwat
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 17 września 2017 | Banja Luka | Ceglana |  Carlos Taberner
|
6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 8 października 2017 | Monterrey | Twarda |  Bradley Klahn
|
7:6(3), 7:6(6) |
| Zwycięzca | 5. | 5 listopada 2017 | Eckental | Dywanowa (hala) |  Jerzy Janowicz
|
7:6(8), 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 18 lutego 2018 | Cherbourg | Twarda (hala) |  Constant Lestienne
|
6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 7. | 15 listopada 2020 | Bratysława | Twarda (hala) |  Tomáš Macháč
|
6:7(3), 6:2, 7:5 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 26 stycznia 2013 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Lucas Miedler
|
 Jay Andrijic Bradley Mousley
|
3:6, 6:7(3) |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 31 sierpnia 2017].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 31 sierpnia 2017].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 31 sierpnia 2017].