Mezolit (minerał)
| |||
| |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Inne nazwy | mesolit | ||
Skład chemiczny | uwodniony glinokrzemian sodu i wapnia Na2Ca2[Al6Si9O30] x 8 H2O | ||
Twardość w skali Mohsa | 5 | ||
Przełam | nierówny, muszlowy | ||
Łupliwość | dobra dwukierunkowa | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 2,27-2,29 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | biała, szara, żółtawa czasami bezbarwny | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty, perłowy |
Mezolit (mesolit) – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od gr. mesos = średni, środek i lithos = kamień, skała i oznacza „kamień znajdujący się w środku”: nawiązuje do chemicznego i fizycznego podobieństwa do natrolitu i skolecytu, między którymi stanowi ogniwo pośrednie.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Tworzy kryształy o pokroju słupkowym, pręcikowym, igiełkowym i włosowym. Kryształy wykazują prążkowanie zgodne a wydłużeniem słupa. Często występują zbliźniaczenia – przyjmują postać pseudorombową. Występuje w skupienach zbitych, nerkowatych, groniastych, promienistych. Jest bardzo podobny zewnętrznie do skolecytu i natrolitu, z którymi tworzy zrosty i przerosty. Jest kruchy i przezroczysty.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w pustkach skał wulkanicznych. Współwystepuje z innymi zeolitami: phillipsytem, stilbitem, apofyllitem, natrolitem.
Miejsca występowania:
- na świecie: Niemcy – Turyngia, Wielka Brytania - Irlandia Północna, Wyspy Owcze, Szkocja, Islandia, Grenlandia, Kanada – Nowa szkocja, USA – Kalifornia, Oregon, Australia,
- w Polsce został stwierdzony koło Lubania na Dolnym Śląsku (w trzeciorzędowych bazaltach).
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- [potrzebny przypis]
- ma znaczenie naukowe.[potrzebny przypis]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997 r.