Michał Marusik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Michał Marusik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 26 września 1951
Skrzynki
Data i miejsce śmierci 18 grudnia 2020
Gdańsk
Poseł do PE VIII kadencji
Okres od 1 lipca 2014
do 1 lipca 2019
Przynależność polityczna Kongres Nowej Prawicy
Prezes Kongresu Nowej Prawicy
Okres od 5 stycznia 2015
do 28 stycznia 2017
Przynależność polityczna Kongres Nowej Prawicy
Poprzednik Janusz Korwin-Mikke
Następca Stanisław Żółtek
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Marusik (ur. 26 września 1951 w Skrzynkach, zm. 18 grudnia 2020[1] w Gdańsku[2]) – polski polityk, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, w latach 2015–2017 prezes Kongresu Nowej Prawicy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Technikum Chemicznego w Tomaszowie Mazowieckim (1971). Po odbyciu służby wojskowej pracował od 1974 w gdańskiej rafinerii. Działał w tamtejszych środowiskach opozycyjnych. W sierpniu 1980 był jednym z organizatorów strajku w swoim zakładzie pracy[3][4]. W latach 80. był członkiem redakcji zakładowych pism związkowych „Frakcje: Biuletyn Informacyjny”[5] i „Pochodnia”[6]. Po 38 latach pracy w rafinerii przeszedł w 2012 na emeryturę[7]. Od 2001 do 2006 był też wspólnikiem i członkiem zarządu Społeczno-Ekonomicznej Oficyny Wydawniczej[8].

Członek „Solidarności” w latach 1980–1989[9]. Od 1992 był członkiem Unii Polityki Realnej[4]. W 1994 został członkiem Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego[9]. Bez powodzenia kandydował do Sejmu w 2005 z listy Platformy Janusza Korwin-Mikke[10] i w 2007 z listy LPR (w ramach porozumienia wyborczego tej partii z UPR) w okręgu gdańskim[11] oraz do Parlamentu Europejskiego w 2009 z listy UPR w okręgu pomorskim[12]. Ubiegał się również o mandat radnego sejmiku pomorskiego w wyborach samorządowych w 2002[13] i 2006[14]. W 2010 współtworzył partię Unia Polityki Realnej – Wolność i Praworządność (od 2011 działającą jako Kongres Nowej Prawicy), gdzie objął funkcję szefa rady sygnatariuszy[15].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 jako lider listy tej partii w okręgu warszawskim zdobył 20 538 głosów, co zapewniło mu miejsce w Parlamencie Europejskim[16]. Mandat europosła wykonywał do końca kadencji w 2019.

5 stycznia 2015 został wybrany na nowego prezesa Kongresu Nowej Prawicy[17]. W czerwcu tego samego roku został w PE wiceprzewodniczącym nowo powołanej frakcji Europa Narodów i Wolności[18]. 28 stycznia 2017 ustąpił z funkcji prezesa KNP[19]. W 2019 związał się z powołaną przez działaczy Kongresu Nowej Prawicy partią PolEXIT[20]. W tym samym roku nie ubiegał się o reelekcję do Europarlamentu.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Pomieczynie[21].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty, miał syna[22].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nie żyje Michał Marusik. Były europoseł miał 69 lat. tysol.pl, 18 grudnia 2020. [dostęp 18 grudnia 2020].
  2. ↑ Rafał Mrowicki: Zmarł Michał Marusik – były europoseł związany z Pomorzem, uczestnik strajków w w Rafinerii Gdańskiej. dziennikbaltycki.pl, 18 grudnia 2020. [dostęp 18 grudnia 2020].
  3. ↑ O mnie. michalmarusik.pl. [dostęp 23 kwietnia 2014].
  4. ↑ a b Michał Matusik – życiorys. wp.pl, 25 maja 2009. [dostęp 29 maja 2014].
  5. ↑ „Frakcje”. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2 lipca 2014].
  6. ↑ „Pochodnia”. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2 lipca 2014].
  7. ↑ Wojciech Czuchnowski, Agnieszka Kublik: Cielęctwo i prawdziwy warchoł Korwin-Mikke. Na czym polega fenomen 72-latka, któremu zawierzyli młodzi?. wyborcza.pl, 27 maja 2014. [dostęp 31 maja 2014].
  8. ↑ Michał Marusik. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2019-08-06].
  9. ↑ a b Michał Marusik. upr.org.pl. [dostęp 29 maja 2014].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 31 maja 2014].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 31 maja 2014].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 31 maja 2014].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 28 czerwca 2015].
  14. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 28 czerwca 2015].
  15. ↑ Władze KNP. nowaprawicajkm.pl, 17 stycznia 2014. [dostęp 29 maja 2014].
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 29 maja 2014].
  17. ↑ Janusz Korwin-Mikke ustąpił z funkcji prezesa KNP. Zastąpi go Michał Marusik. gazeta.pl, 5 stycznia 2015. [dostęp 5 stycznia 2015].
  18. ↑ W PE powstała nowa frakcja, jest w niej dwóch Polaków. interia.pl, 16 czerwca 2015. [dostęp 16 czerwca 2015].
  19. ↑ Nowy prezes Kongresu Nowej Prawicy. knp.org.pl, 31 stycznia 2017. [dostęp 18 czerwca 2020].
  20. ↑ Posłowie KNP Żółtek i Marusik o nowej partii PolEXIT. knp.org.pl, 18 stycznia 2019. [dostęp 2020-06-18].
  21. ↑ Pożegnano śp. Michała Marusika. chrobryszlak.pl, 23 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-23].
  22. ↑ Michał Marusik. wyborcza.pl, 26 maja 2014. [dostęp 27 maja 2014].
p • d • e
Prezesi Kongresu Nowej Prawicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Marusik&oldid=61786805”