Mistrzostwa Europy we Wspinaczce Sportowej 2013
| |||
| |||
Gospodarz | ![]() (10–13 lipca 2013) ![]() (31 sierpnia – 1 września 2013) | ||
Organizator | IFCS | ||
Liczba konkurencji | 6 | ||
Strona internetowa |
Mistrzostwa Europy we wspinaczce sportowej 2013 – 10. edycja mistrzostw Europy we wspinaczce sportowej, która odbyła się w 2013 roku i była przeprowadzona w dwóch terminach i w dwóch miastach[1]. Zawody w prowadzeniu i wspinaczkę na szybkość przeprowadzono we Francji w Chamonix (w terminie 10–13 lipca)[2], a konkurencje: boulderingu od 31 sierpnia do 1 września w holenderskim Eindhoven[3]. Polscy wspinacze Aleksandra Mirosław i Marcin Dzieński zostali vice mistrzami Europy we wspinacze sportowej (w konkurencji na szybkość). Podczas zawodów wspinaczkowych zawodnicy i zawodniczki rywalizowali w 6 konkurencjach.
Harmonogram[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
E | Eliminacje | Finał (ilość) |
![]() | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Lipiec 2013 [2] | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
Wspinaczka sportowa | E | E | 2 | 2 |
![]() | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Sierpień / Wrzesień 2013 [3] | 30 | 31 | 1 | 2 | ||
Wspinaczka sportowa | E | 2 |
Konkurencje[edytuj | edytuj kod]
- Mężczyźni
- Kobiety
- bouldering, prowadzenie i wspinaczka na szybkość
Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy i zawodniczki podczas zawodów wspinaczkowych w 2013 roku rywalizowali w 6 konkurencjach. Łącznie do mistrzostw Europy zgłoszonych zostało 280 wspinaczy (każdy zawodnik miał prawo startować w każdej konkurencji, o ile do niej został zgłoszony i zaakceptowany przez IFCS i organizatora zawodów)[2][3].
↓ Uczestnicy – gospodarze → | ![]() |
![]() | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | ↓ Wspinacze – konkurencje → | prowadzenie | na szybkość | bouldering | |||
1. | Mężczyźni | 49[4] | 41[5] | 62[6] | |||
2. | Kobiety | 45[7] | 37[8] | 46[9] | |||
Razem | 94 | 78 | 108 |
Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]
- Kobiety:
- we wspinaczce na szybkość; Aleksandra Mirosław zajęła 2 m., Klaudia Buczek 9 m., a Monika Prokopiuk była 11,
- Mężczyźni:
- we wspinaczce na szybkość; Marcin Dzieński zajął 2 m., Jędrzej Komosiński 9 m., Karol Denis 25 m., Jakub Kozłowski 26 m., a Łukasz Świrk zajął 40-41 m.,
- w boulderingu Jakub Jodłowski był sklasyfikowany na 47-48 m.
Medaliści[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja | ![]() Złoto |
![]() Srebro |
![]() Brąz |
---|---|---|---|
Mężczyźni | |||
prowadzenie[4] (Chamonix 13.07) |
![]() Romain Desgranges |
![]() Ramón Julián Puigblanqué |
![]() Jorg Verhoeven |
wsp. na szybkość[5] (Chamonix 12.07) |
![]() Libor Hroza |
![]() Marcin Dzieński |
![]() Danyjił Bołdyrew |
bouldering[6] (Eindhoven 01.09) |
![]() Kilian Fischhuber |
![]() Dmitrij Szarafutdinow |
![]() Jakob Schubert |
Kobiety | |||
prowadzenie[7] (Chamonix 13.07) |
![]() Dinara Fachritdinowa |
![]() Mina Markovič |
![]() Hélène Janicot |
wsp. na szybkość[8] (Chamonix 13.07) |
![]() Anna Cyganowa |
![]() Aleksandra Mirosław |
![]() Julija Lewoczkina |
bouldering[9] (Eindhoven 01.09) |
![]() Anna Stöhr |
![]() Mina Markovič |
![]() Mélanie Sandoz |
Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]
* Organizatorzy zawodów zostali zaznaczeni tym kolorem, Polskę oznaczono tekstem pogrubionym.
Pozycja | Reprezentacja | Razem | Mężczyźni | Kobiety | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Złoto |
![]() Srebro |
![]() Brąz |
![]() Ogółem |
![]() Złoto |
![]() Srebro |
![]() Brąz |
![]() Złoto |
![]() Srebro |
![]() Brąz | ||||||
1 | ![]() |
2 | 1 | 1 | 4 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | 1 | ||||
2 | ![]() |
2 | 0 | 1 | 4 | 1 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | ||||
3 | ![]() |
1 | 0 | 2 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | ||||
4 | ![]() |
1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||||
5 | ![]() |
0 | 2 | 0 | 2 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | ||||
![]() |
0 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | |||||
7 | ![]() |
0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||||
8 | ![]() |
0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | ||||
![]() |
0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | |||||
Ogółem (9 państw) | 6 | 6 | 6 | 18 | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 |
Źródło:[1]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gospodarzami w 2013 roku Mistrzostw Europy we wspinaczce sportowej były dwa kraje; Francja i Holandia.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Mistrzostwa Europy we wspinaczce sportowej
- Mistrzostwa świata we wspinaczce sportowej
- Wspinaczka sportowa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b European Council Sport Climbing, ifsc-climbing.org/index.php [dostęp 2020-03-23] (ang.).
- ↑ a b c European Championship (L,S) - Chamonix (FRA) 2013, ifsc-climbing.org/index [dostęp 2013-07-13] (ang.).
- ↑ a b c European Championship (L,S) - Edinburgh (GBR) 2019, ifsc-climbing.org/org/index [dostęp 2013-09-01] (ang.).
- ↑ a b European Championship (L,S) - Chamonix (FRA) 2013. General result Men Lead, ifsc-climbing.org/ [dostęp 2013-07-13] (ang.).
- ↑ a b European Championship (L,S) - Chamonix (FRA) 2013. General result Men Speed, ifsc-climbing.org/ [dostęp 2013-07-13] (ang.).
- ↑ a b European Championship (B) - Eindhoven (NED) 2013. General result Men Boulder, ifsc-climbing.org/ [dostęp 2013-09-01] (ang.).
- ↑ a b European Championship (L,S) - Chamonix (FRA) 2013. General result Women Lead, ifsc-climbing.org/ [dostęp 2013-07-13] (ang.).
- ↑ a b European Championship (L,S) - Chamonix (FRA) 2013. General result Women Speed, ifsc-climbing.org/ [dostęp 2013-07-13] (ang.).
- ↑ a b European Championship (B) - Eindhoven (NED) 2013. General result Women Boulder, ifsc-climbing.org/ [dostęp 2013-09-01] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- IFCS, Sport Climbing. Calendar, org/index.php/ [dostęp 2020-03-23] (ang.).
|