Monika Strzępka
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1976 Tuchów | |
| Zawód | reżyserka teatralna | |
| Lata aktywności | od 2004 | |
Monika Strzępka (ur. 1976 w Tuchowie) – polska reżyserka teatralna, autorka zaangażowanych społecznie, szeroko dyskutowanych inscenizacji, partnerka dramaturga Pawła Demirskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w rodzinie murarza i gospodyni domowej jako jedna z sześciorga rodzeństwa. Uczęszczała do szkoły podstawowej w Lichwinie, po zajęciach pracowała przy gospodarstwie. Pierwszą klasę liceum zdała w Tarnowie, kolejne – w Krakowie. Kilkakrotnie bez powodzenia zdawała na reżyserię do PWSFTiTV w Łodzi[1].
Podczas realizacji spektaklu Szeks Show presents: Yorick, czyli spowiedź błazna dla Teatru Wybrzeże, którego dyrektorem był wówczas Maciej Nowak, poznała Pawła Demirskiego[1]. Od tego czasu Strzępka i Demirski zrealizowali w duecie szereg spektakli, m.in. Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu (Główna Nagroda na 3. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie[2]), W imię Jakuba S. w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu! w Starym Teatrze w Krakowie[3].
Strzępka jest bohaterką filmu dokumentalnego Ustalenia, które zostały ustalone z 2016 w reżyserii Magdaleny Mosiewicz[4][5].
Realizacje teatralne (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- 2004: Z twarzą przy ścianie (Teatr Polski w Bydgoszczy)
- 2005: Szeks show presents Yorick, czyli spowiedź błazna (Teatr Wybrzeże)
- 2005: Honor samuraja (Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze)
- 2006: Prezydentki (Scena Polska Czeski Cieszyn)
- 2007: Dziady. Ekshumacja (Teatr Polski we Wrocławiu)
- 2007: Był sobie Polak Polak Polak i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu)
- 2007: Śmierć podatnika (Teatr Polski we Wrocławiu)
- 2008: Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów (Teatr Dramatyczny im. Jana Kochanowskiego w Opolu)
- 2010: Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu)
- 2011: Tęczowa Trybuna 2012 (Teatr Polski we Wrocławiu)
- 2011: W imię Jakuba S. (Teatr Dramatyczny w Warszawie)
- 2012: Firma (Teatr Nowy w Poznaniu)
- 2013: Bitwa warszawska 1920 (Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie)[6]
- 2014: Klątwa. Odcinki z czasu beznadziei (odcinki 1-3, koprodukcja: Teatr IMKA i Teatr Łaźnia Nowa[7])
- 2015: nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu! (Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie)[8]
- 2016: Triumf woli (Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie)[9]
- 2018: Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej (Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie)[10]
- 2020: Jeńczyna (Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie)[11]
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 2016: Artyści (serial telewizyjny)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mike Urbaniak: Monika Strzępka: byłam królową Tarnowa. Wysokie Obcasy, 24 lutego 2014. [dostęp 16 września 2016].
- ↑ Monika Mokrzycka-Pokora: Monika Strzępka. Culture.pl. [dostęp 16 września 2016].
- ↑ nie-boska komedia. WSZYSTKO POWIEM BOGU!, reż. Monika Strzępka, afiszteatralny.pl [dostęp 2016-11-14].
- ↑ Ustalenia, które zostały ustalone. FilmPolski.pl. [dostęp 16 września 2016].
- ↑ Ustalenia, które zostały ustalone, reż. Magda Mosiewicz, afiszteatralny.pl [dostęp 2016-11-14].
- ↑ Bitwa warszawska 1920, Stary Teatr [dostęp 2020-12-31] (pol.).
- ↑ Reż. Monika Strzępka. Klątwa. odcinki z czasu beznadziei
- ↑ nie-boska komedia. WSZYSTKO POWIEM BOGU!, Stary Teatr [dostęp 2020-12-31] (pol.).
- ↑ Triumf woli, Stary Teatr [dostęp 2020-12-31] (pol.).
- ↑ Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej, Stary Teatr [dostęp 2020-12-31] (pol.).
- ↑ Jeńczyna, Stary Teatr [dostęp 2020-12-31] (pol.).