Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zawartość tej strony może naruszać prawa autorskie.

Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi z:

http://www.nospr.org.pl/pl/orkiestra

Link do tej strony został dodany do Wikipedia:Lista NPA.

  1. Nie usuwaj tego szablonu. Zostanie on usunięty, jeżeli prawa autorskie tego artykułu zostaną wyjaśnione.
  2. Jeżeli potrafisz, napisz artykuł tak, aby nie naruszał praw autorskich.
  3. Jeżeli masz prawa autorskie do tej treści lub masz zgodę na publikację zgodną z naszą licencją, prosimy, napisz o tym na stronie dyskusji tego artykułu i na stronie Wikipedia:Lista NPA oraz zastosuj procedurę zamieszczania haseł wcześniej opublikowanych.
  4. Artykuł zostanie usunięty, jeżeli status praw autorskich do zawartych w nim treści nie zostanie wyjaśniony.
Powielanie materiałów chronionych prawami autorskimi – bez zezwolenia właściciela tych praw – jest pogwałceniem obowiązującego prawa, jest też sprzeczne z ustaleniami Wikipedii. Osobom, które regularnie wstawiają takie materiały, może zostać odebrane uprawnienie edytowania Wikipedii.
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia
Ilustracja
Inne nazwy Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach
Rok założenia 1935, odtworzenie 1945
Pochodzenie  Polska, Katowice
Aktywność od 1935
Wydawnictwo muzyczne Decca, EMI, Phillips, Naxos
Współpracownicy
Martha Argerich, Leonard Bernstein, Placido Domingo, Pierre Fournier, Barbara Hendricks, Wilhelm Kempff, Kirył Kondraszyn, Marguerite Long, Artur Rubinstein, Henryk Szeryng, Krystian Zimerman
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Wielka sala koncertowa NOSPR

Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia wywodzi swe tradycje od powstałej w 1935 r. w Warszawie Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia.

Zespół utworzył i prowadził do 1939 dyrygent Grzegorz Fitelberg. Po II wojnie światowej, w marcu 1945 orkiestra została reaktywowana w Katowicach przez Witolda Rowickiego. W roku 1947 dyrekcję artystyczną objął ponownie Grzegorz Fitelberg a zespół przyjął nazwę Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia. Po jego śmierci w 1953 roku orkiestrą kierowali kolejno: Jan Krenz, Bohdan Wodiczko, Kazimierz Kord, Tadeusz Strugała, Jerzy Maksymiuk, Stanisław Wisłocki (1952–1953), Jacek Kaspszyk, Antoni Wit (1983-2000). W latach 2000-18 Dyrektorem Naczelnym i Programowym była Joanna Wnuk-Nazarowa.

Od września 2018 roku Dyrektorem Naczelnym i Programowym NOSPR jest Ewa Bogusz-Moore.

Od 30 sierpnia 2012 r. funkcję Dyrektora Artystycznego i Pierwszego Dyrygenta NOSPR pełni Alexander Liebreich[1].

W latach 2001–2007 funkcję dyrektora artystycznego pełnił Gabriel Chmura, od stycznia 2009 stanowisko dyrektora muzycznego objął Jacek Kaspszyk a II dyrygentem został Michał Klauza. Tytuł pierwszego dyrygenta gościnnego NOSPR przyjął Stanisław Skrowaczewski, a dyrygenta honorowego – Jan Krenz. Rolę doradcy artystycznego pełnił do grudnia 2014 Jerzy Semkow.

Od 2005 NOSPR jest organizatorem biennale Festiwal Prawykonań – Polska Muzyka Najnowsza.

W 1999 roku orkiestra, w uznaniu zasług otrzymała tytuł Narodowa. 15 września 2005 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wraz z Prezesem Polskiego Radia SA i Prezydentem Miasta Katowice Piotrem Uszokiem podpisał porozumienie, na mocy którego z dniem 1 stycznia 2006 orkiestra, która dotychczas funkcjonowała w ramach oddziału Polskiego Radia, stała się narodową instytucją kultury, współfinansowaną przez sygnatariuszy porozumienia.

W 1999 roku Orkiestrę wyróżniono Nagrodą im. Wojciecha Korfantego[2].

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Od lat 80 XX w. do 2014 r. siedziba orkiestry symfonicznej mieściła się w Centrum Kultury Katowice im. Krystyny Bochenek, przy placu Sejmu Śląskiego 2.

Od 1 października 2014[3] NOSPR urzęduje w nowym budynku przy placu Wojciecha Kilara 1 (skrzyżowanie alei Roździeńskiego i ulicy Olimpijskiej), powstałym kosztem 305 mln zł, w tym dotacja z UE 146 mln zł[4]. Nowa siedziba mieści dwie sale koncertowe: wielką na 1,8 tys. miejsc oraz kameralną dla 300 osób[3]. W 2014 wysłuchało tu koncertów 152 tys. 219 osób[5].

Budynek powstał na terenach poprzemysłowych, należących niegdyś do Kopalni Węgla Kamiennego „Katowice”[3]. Autorem projektu jest Tomasz Konior z zespołem, akustykę Wielkiej Sali Koncertowej zaprojektował Yasuhisa Toyota z przedsiębiorstwa Nagata Acoustics. Budowa rozpoczęła się w 2012 roku[6] i zakończyła w 2014[7]. Generalnym wykonawcą była firma Warbud[8][9].

Gmach NOSPR wraz z nową siedzibą Muzeum Śląskiego w Katowicach oraz Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach tworzą Strefę Kultury, na granicy Śródmieścia i Bogucic[10].

Występy[edytuj | edytuj kod]

Orkiestra występowała niemal we wszystkich krajach Europy oraz w Japonii, Hongkongu, Chinach, Australii, Nowej Zelandii, Korei, Tajwanie, USA, Kanadzie i Ameryce Południowej. Zespół regularnie koncertuje w Wielkiej Brytanii, Niemczech oraz Austrii. W marcu 2010 roku NOSPR odbyła pierwsze w swojej historii tournée do krajów Zatoki Perskiej (Katar, Kuwejt, Zjednoczone Emiraty Arabskie).

Nagrania[edytuj | edytuj kod]

Zespół zrealizował ponad 190 płyt CD dla wielu międzynarodowych wytwórni fonograficznych (m.in. Decca Records, EMI, Phillips, Naxos), dokonała też wielu nagrań archiwalnych dla potrzeb Polskiego Radia. Symfonia „Turangalila” Oliviera Messiaena w wykonaniu NOSPR pod dyrekcją Antoniego Wita nagrodzona została Cannes Classical Award w roku 2002. W sezonie 2002/2003 orkiestra nawiązała współpracę z Chandos Records, dzięki czemu ukazały się trzy płyty z muzyką Mieczysława Weinberga pod dyrekcją Gabriela Chmury. Nagrane w przez NOSPR Credo K. Pendereckiego, III Symfonia H.M. Góreckiego oraz Missa pro pace W. Kilara Polskie Radio w 2005 roku wydało na płytach DVD jako Tryptyk sakralny. Ostatnio, płyta nagrana dla wytwórni DUX z utworami Krzysztofa Pendereckiego – Capriccio na skrzypce i orkiestrę, De natura sonoris no. 2 oraz Koncert na fortepian i orkiestrę Zmartwychwstanie – z udziałem NOSPR, solistek Patrycji Piekutowskiej i Beaty Bilińskiej pod dyrekcją kompozytora, otrzymała prestiżową nagrodę Midem Classical Award 2008 w kategorii „Muzyka współczesna”.

Artyści[edytuj | edytuj kod]

Z NOSPR współpracowało wielu wybitnych solistów i dyrygentów, m.in.: Martha Argerich, Leonard Bernstein, Rudolf Buchbinder, James Conlon, Placido Domingo, Pierre Fournier, Nicolai Gedda, Barbara Hendricks, Julius Katchen, Kevin Kenner, Wilhelm Kempff, Paweł Klecki, Kirył Kondraszyn, Marguerite Long, Witold Lutosławski, Charles Mackerras, Misha Maisky, Neville Marriner, Kurt Masur, Shlomo Mintz, Iwan Monighetti, Garrick Ohlsson, Krzysztof Penderecki, Maurizio Pollini, Hermann Prey, Anne Sophie-Mutter, Ruggiero Ricci, Mścisław Rostropowicz, Artur Rubinstein, En Shao, Thomas Schippers, Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Isaac Stern, Henryk Szeryng, Yan Pascal Tortelier, Pieter Wispelwey oraz Krystian Zimerman.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Alexander Liebreich (pol. • ang.). nospr.org.pl. [dostęp 4 września 2012].
  2. ↑ Laureaci Nagrody im. Wojciecha Korfantego w l. 1993 – 2000 (pol.). W: Związek Górnośląski [on-line]. zg.org.pl, 2016-11-02. [dostęp 2019-08-16].
  3. ↑ a b c Nowa siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju, 2014-10-01. [dostęp 2014-10-13].
  4. ↑ Największe inwestycje w Polsce, które powstały dzięki unijnym dotacjom, metrocafe.pl 6–8 maja 2016.
  5. ↑ Opery i filharmonie ciągle popularne. Zobacz ranking frekwencji.
  6. ↑ Początek wylewania fundamentów. NOSPR, 2012-04-12. [dostęp 2012-05-30].
  7. ↑ Siedziba NOSPR gotowa.
  8. ↑ Umowa na budowę nowej siedziby NOSPR w Katowicach podpisana. katowice.eu, 2012-02-12. [dostęp 2012-05-30].
  9. ↑ Podpisano umowę z wykonawcą budowy sali. NOSPR, 2012-02-15. [dostęp 2012-05-30].
  10. ↑ Strefa Kultury, mckkatowice.pl [dostęp 2018-06-09].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Narodowa_Orkiestra_Symfoniczna_Polskiego_Radia_w_Katowicach&oldid=57352821”