Niesztowica
Niesztowica, ektyma, zakaźne krostowe zapalenie skóry (łac. Ecthyma contagiosum) – zaraźliwa wirusowa choroba owiec i kóz. Cechą charakterystyczną jest pojawianie się grudek, pęcherzy i strupów na skórze warg, nozdrzy, powiek, wymion i nóg.
Chorują owce wszystkich ras, najczęściej choroba dotyczy jagniąt.
Choroba jest zoonozą i może przenosić się na ludzi[1].
Objawy kliniczne[edytuj | edytuj kod]
Okres inkubacji choroby waha się w granicach 3 - 8 dni. U owiec wyróżniamy następujące postacie kliniczne choroby:
- postać wargowa – charakteryzuje się zmianami w kącikach ust oraz na brzegu warg
- postać kończynowa
- postać płciowa – cechuje się występowaniem krost, nadżerek, strupów głównie na wymieniu u samic. W następnej kolejności atakowane są wargi sromowe u samic i napletek u samców. Postać płciowa jest bardzo rzadka. Również rzadkie są przypadki śmiertelne w tej postaci choroby.
Zakażenie u ludzi[edytuj | edytuj kod]
Ludzie mogą zakazić się niesztowicą poprzez skażone środowisko, w którym wirus może utrzymywać się nawet przez wiele lat lub poprzez układ oddechowy podczas obróbki wełny chorych zwierząt[1].
U chorych przez 2 – 4 dni występuje gorączka, zapalenie błon śluzowych. Na skórze, głównie dłoni, tworzą się duże, bolesne, sączące się pęcherze, które znikają po około 1 – 2 miesiącach praktycznie nie pozostawiając po sobie blizn[1].
Zapobieganie zakażeniom polega na stosowaniu higieny osobistej oraz toalecie zadrapań oraz ran skóry[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Zdzisław Gliński, Krzysztof Kostro, Choroby zakaźne zwierząt z elementami epidemiologii i zoonoz, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01082-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Cąkała Stanisław i inni, Choroby owiec Państwowe wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981, Warszawa
- Choroby zakaźne zwierząt domowych, Joachim Beer i inni, t. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1980, ISBN 83-09-00012-X, OCLC 749347196.
