Nowoleśna Szczerbina
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
 Nowoleśna Szczerbina pośród podpisanych obiektów | ||
| Państwo |  Słowacja
| |
| Pasmo | Tatry, Karpaty | |
| Sąsiednie szczyty | Zadnia Nowoleśna Turnia, Pośrednia Nowoleśna Turnia | |
| Data zdobycia | 7 sierpnia 1902 | |
| Pierwsze wejście | K. Englisch, J. Hunsdorfer | |
Położenie na mapie Tatr  | ||
 49°10′16,7″N 20°09′45,3″E/49,171306 20,162583
| ||
Nowoleśna Szczerbina (słow. Novolesnianska štrbina) – wąska przełęcz w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich odgałęziającej się od grani głównej w wierzchołku Małej Wysokiej. Jest położona w jej fragmencie zwanym Nowoleśną Granią. Oddziela od siebie dwie spośród trzech Nowoleśnych Turni: Zadnią Nowoleśną Turnię na zachodzie i Pośrednią Nowoleśną Turnię na wschodzie[1].
Północne stoki opadają z przełęczy do Doliny Staroleśnej, południowe – do Doliny Sławkowskiej. W kierunku Doliny Staroleśnej z Nowoleśnej Szczerbiny spada głęboki komin. Najdogodniejsza zimowa droga na przełączkę prowadzi granią od Sławkowskiej Przełęczy[2].
Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):
- letnie – Karol Englisch i przewodnik Johann Hunsdorfer senior, 7 sierpnia 1902 r.,
- zimowe – Władysław Krygowski, 13 marca 1928 r.[2]
Widok ze Świstowego Szczytu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 390. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 71–73.