ORP Kondor (1964)
| ||
.jpg)
| ||
| Klasa | okręt podwodny | |
| Typ | 207 | |
| Historia | ||
| Stocznia | Nordseewerke, Niemcy | |
 Norweska KMW
| ||
| Nazwa | „Kunna” | |
| Wejście do służby | 1964 | |
 Marynarka Wojenna
| ||
| Nazwa | ORP „Kondor” | |
| Wejście do służby | 20 października 2004 | |
| Wycofanie ze służby | 20 grudnia 2017 | |
| Los okrętu | wycofany | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
520 ton 572 tony | |
| Długość | 47,24 m | |
| Szerokość | 4,7 m | |
| Zanurzenie testowe | 200 metrów | |
| Materiał kadłuba | HY-80 | |
| Napęd | ||
| 2 silniki Diesla Mercedes-Benz silnik elektryczny śruba okrętowa | ||
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
10 węzłów 17,5 węzła | |
| Zasięg | 3800 Mm @ 10 węzłów na chrapach 20 Mm @ 5 węzłów w zanurzeniu | |
| Sensory | ||
| sonar pasywny: Atlas Elektronik PSU NU radar: Furuno 805 (pasmo-I) | ||
| Wyrzutnie torpedowe | torpedowe: 8 × 533 mm (dziób) | |
| Załoga | 24 oficerów i marynarzy | |
ORP Kondor (297) – okręt podwodny polskiej marynarki wojennej typu 207 (nor.: Kobben). Jednostka została zwodowana w niemieckiej stoczni Nordseewerke, gdzie była budowana na zamówienie Norwegii. Do służby w norweskiej marynarce wojennej weszła jako HNoMS „Kunna”, służąc w niej jako jednostka typu Kobben, a po wycofaniu ze służby w roku 2001 okręt został przekazany polskiej marynarce wojennej. Podniesienie polskiej bandery nastąpiło 20 października 2004 roku, po czym jednostce nadano numer taktyczny 297. Matką chrzestną okrętu została Danuta Hübner[1].
Okręt od 10 października 2008 roku do 31 marca 2009 roku uczestniczył, jako PKW Kondor, w natowskiej operacji Active Endeavour na Morzu Śródziemnym. Działalność okrętu polegała na prowadzeniu podwodnego dozoru akwenów i skrytym rozpoznaniu, a także na identyfikacji jednostek nawodnych. W połowie misji wymieniono załogę jednostki. Przed powrotem do kraju jednostka przeszła przegląd techniczny i naprawy w Turcji. Do Gdyni ORP „Kondor” powrócił 15 czerwca[2]. Został wycofany ze służby 20 grudnia 2017[3][4], a na początku 2021 r. Agencja Mienia Wojskowego zapowiedziała przejęcie okrętu od Marynarki Wojennej celem sprzedaży przed końcem pierwszego kwartału tego samego roku[5].
Dowódcy okrętu[edytuj | edytuj kod]
- kmdr ppor. Tomasz Krasoń
- kmdr ppor. Leszek Dziadek
- kmdr ppor. Piotr Pawłowski
- kmdr ppor. Robert Rachwał
- kmdr ppor. Krzysztof Snarski
- kmdr ppor. Marek Walder (p.o.)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Wojas. Matka chrzestna na ORP "Kondor". „Bandera”. 9/2011, s. 17, wrzesień 2011. Gdynia: Dowództwo MW RP. ISSN 0209-1070.
- ↑ Janusz Walczak. Kronika PMW lipiec-sierpień 2009. „Morza, Statki i Okręty”. 7-8/2009. ISSN 1426-529X.
- ↑ ORP KONDOR SPUSZCZA BANDERĘ fakty.interia.pl (pol.) [dostęp 2017-12-21]
- ↑ „Kondora” już nie ma, wybór „Orki” w przyszłym roku defence24.pl (pol.) [dostęp 2017-12-23]
- ↑ Paweł Wojciechowski, Okręty podwodne idą na żyletki. "Są niebezpieczne, ale tylko dla ich załóg", trojmiasto.wyborcza.pl, 27 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-27].
- ↑ Ostatnie opuszczenie bandery na ORP Kondor 3fo.wp.mil.pl (pol.) [dostęp 2018-01-02]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85109-563-2.
- Stephen Saunders: Jane's Fighting Ships 2002–2003. Jane's Information Group. ISBN 0-7106-2432-8.
- Polskie okręty w Active Endeavour (pol.). [dostęp 2019-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-03)].
- „Kondor” opuszcza banderę. Pomostowe rozwiązanie konieczne dla utrzymania floty [ANALIZA] (pol.). [dostęp 2017-12-20].
| ||||||||
| ||||||||||||||||||||||