Obwód iwanofrankiwski

	Obwód iwanofrankiwski; Івано-Франківська область
	Obwód iwanofrankiwski; Івано-Франківська область
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Siedziba	Iwano-Frankiwsk
Kod ISO 3166-2	UA-26
Gubernator	Andrij Bojczuk
Powierzchnia	13 900 km²
Populacja (2016); • liczba ludności	; 1 382 352
Tablice rejestracyjne	AT
	Szczegółowy podział administracyjny
Liczba rejonów	6
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa
	Portal Ukraina

Obwód iwanofrankiwski^[a] (dawn. obwód iwanofrankowski^[a]; ukr. Івано-Франківська область) – jeden z 24 obwodów Ukrainy. Leży w zachodniej części Ukrainy. Stolicą obwodu jest Iwano-Frankiwsk (hist. Stanisławów).

Obwód iwanofrankiwski graniczy z obwodami: zakarpackim na południowym zachodzie, lwowskim na północnym zachodzie, tarnopolskim na północnym wschodzie, czerniowieckim na południowym wschodzie. Na południu na odcinku 50 km graniczy z Rumunią.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obwód stanisławowski został utworzony 4 grudnia 1939 r. dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR^[3] z części terytorium II Rzeczypospolitej okupowanego przez Armię Czerwoną w trakcie agresji ZSRR na Polskę i anektowanego następnie przez ZSRR. Po zmianie w 1962 roku nazwy miasta ze Станиславов/Станіславів (Stanisławów) na Ивано-Франковск/Івано-Франківськ (Iwano-Frankowsk) nazwa obwodu została zmieniona na obwód iwanofrankowski (ówcześnie stosowany w języku polskim zapis pochodzący od nazwy rosyjskiej; obecnie stosowany jest zapis pochodzący od nazwy ukraińskiej: obwód iwanofrankiwski).

Podział administracyjny na rejony[edytuj | edytuj kod]

Do 17 lipca 2020 roku obwód iwanofrankiwski dzielił się na 14 rejonów: bohorodczański, doliński, halicki, horodeński, kałuski, kołomyjski, kosowski, nadwórniański, rohatyński, rożniatowski, śniatyński, tłumacki, tyśmienicki, wierchowiński oraz 6 miast wydzielonych: Bolechów, Bursztyn, Iwano-Frankiwsk, Kałusz, Kołomyja, Jaremcze.

W wyniku reformy podziału administracyjnego zmniejszono z 490 do 136 liczbę rejonów na Ukrainie^[4]. Od 17 lipca 2020 roku obwód iwanofrankiwski dzieli się na 7 rejonów^[5]:

Największe miasta[edytuj | edytuj kod]

Miasto	ukraińska nazwa	Zaludnienie 5 grudnia 2001
Iwano-Frankiwsk	Івано-Франківськ	218 359
Kałusz	Калуш	67 902
Kołomyja	Коломия	61 989
Nadwórna	Надвірна	20 932
Dolina	Долина	20 906
Bursztyn	Бурштин	15 298
Bolechów	Болехів	10 633
Śniatyn	Снятин	10 479
Horodenka	Городенка	9794
Tyśmienica	Тисмениця	9790
Tłumacz	Тлумач	8831
Rohatyn	Рогатин	8607
Kosów	Косів	8301

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Pozostałości zamków, m.in. zamku starostów halickich w Haliczu, zamku Jabłonowskich w Mariampolu i zamku Czartoryskich w Czernelicy
Pałac w Psarach
Pozostałości zespołu pałacowego Potockich w Iwano-Frankiwsku
Polskie kościoły, m.in. kościół św. Mikołaja w Rohatynie, kościół Matki Bożej Szkaplerznej w Śniatynie, kościół i klasztor teatynów w Horodence, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kołomyi, kościół Trójcy Świętej w Bursztynie, kolegiata w Iwano-Frankiwsku, kościół jezuitów w Iwano-Frankiwsku (obecnie katedra greckokatolicka)
Kościoły obrządku ormiańskiego z XVIII wieku w Iwano-Frankiwsku, Horodence, Śniatynie i Kutach
Ratusze, m.in. w Kołomyi, Iwano-Frankiwsku, Śniatynie, Bolechowie i Kutach
Stanisławowski Urząd Wojewódzki
Gimnazjum im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Kołomyi

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Galeria: góry

Góra Pop Iwan

Góra Dowbuszanka

Dolina wapiennego potoku Kotelec na zboczu Góry Grof

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b W roku 2010 Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej zmieniła egzonim Iwano-Frankowsk na Iwano-Frankiwsk i jednocześnie obwód iwanofrankowski na obwód iwanofrankiwski^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2016 року (ukr.). Державна Служба Статистики України, 2016. [dostęp 2017-07-23].
↑ Protokół 55. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, które odbyło się 10 listopada 2010 roku w gmachu Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii przy ul. Wspólnej 2 w Warszawie. KSNG, 2010. [dostęp 2017-07-23].
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР от 4 декабря 1939 года об образовании Волынской, Дрогобычской, Львовской, Ровенской, Станиславской и Тарнопольской областей в составе Украинской ССР (Сборник законов СССР и указов Президиума Верховного Совета СССР. 1938 г. – июль 1956 г / под ред. к. ю. н. Мандельштам Ю. И. – Москва: Государственное издательство юридической литературы, 1956, s. 52)
↑ Polski Instytut Spraw Międzynarodowych Kolejny krok do decenralizacji na Ukrainie
↑ Прийнято Постанову "Про утворення та ліквідацію районів". Інформаційне управління Апарату Верховної Ради України. Опубліковано 17 липня 2020 (ua)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

[U1-3] W roku 2010 Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej zmieniła egzonim Iwano-Frankowsk na Iwano-Frankiwsk i jednocześnie obwód iwanofrankowski na obwód iwanofrankiwski^[2].

[stat-1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2016 року (ukr.). Державна Служба Статистики України, 2016. [dostęp 2017-07-23].

[KSNG-2] Protokół 55. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, które odbyło się 10 listopada 2010 roku w gmachu Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii przy ul. Wspólnej 2 w Warszawie. KSNG, 2010. [dostęp 2017-07-23].

[4] Указ Президиума Верховного Совета СССР от 4 декабря 1939 года об образовании Волынской, Дрогобычской, Львовской, Ровенской, Станиславской и Тарнопольской областей в составе Украинской ССР (Сборник законов СССР и указов Президиума Верховного Совета СССР. 1938 г. – июль 1956 г / под ред. к. ю. н. Мандельштам Ю. И. – Москва: Государственное издательство юридической литературы, 1956, s. 52)

[5] Polski Instytut Spraw Międzynarodowych Kolejny krok do decenralizacji na Ukrainie

[6] Прийнято Постанову "Про утворення та ліквідацію районів". Інформаційне управління Апарату Верховної Ради України. Опубліковано 17 липня 2020 (ua)

[krym-7] Sewastopol i Republika Autonomiczna Krymu zostały jednostronnie inkorporowane do Rosji; na arenie międzynarodowej są uznawane za część Ukrainy.

[1]

[a]

[3]

[4]

[5]

[2]

[A]