Na mapach:
49°30′32″N 19°43′01″E/49,508889 19,716944

Orawka (województwo małopolskie)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||||
| ||||
Drewniany kościół pw. Jana Chrzciciela | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | nowotarski | |||
Gmina | Jabłonka | |||
Liczba ludności (2003) | 977 | |||
Strefa numeracyjna | 18 | |||
Kod pocztowy | 34-480[1] | |||
Tablice rejestracyjne | KNT | |||
SIMC | 0429453 | |||
![]() |
Orawka (węg. Oravka) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Jabłonka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Położona jest w regionie geograficznym Beskid Orawsko-Podhalański i historyczno-etnograficznym Orawa[2]. Przez miejscowość przepływa rzeka Czarna Orawa i przebiega droga krajowa nr 7.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Orawka: [3][4][5]
- przysiółki
- Dziedzicowa, Marchewki, Studzianki, Szklarze
- części wsi
- Cisconiówka, Farska, Kuligówka, Podkościół, Płócienkówka, Rola Wronowa, Sołtystwo, Świnkowa, Utratowa, Zawoda
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół pw. Jana Chrzciciela – z poł. XVII w., jednonawowy, konstrukcji zrębowej, cały pokryty gontami, z charakterystyczna wieżą. Zaliczany jest do najcenniejszych drewnianych kościołów południowej Polski. Leży na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
- Farbiarnia płócien. Obok kościoła stoi budynek farbiarni z XVIII w. Piwnice były wykorzystywane jako magazyny na szlaku handlowym z Polski na Węgry.
Kultura[edytuj | edytuj kod]
We wsi jest używana gwara orawska, zaliczana przez polskich językoznawców jako gwara dialektu małopolskiego języka polskiego, przez słowackich zaś jako gwara przejściowa polsko-słowacka[6].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Orawka – Danielki – Podszkle – Bukowina-Osiedle – przełęcz Pod Żeleźnicą. Czas przejścia: 3.30 h, ↓ 3 h[7].
Orawka – Zubrzyca Dolna[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 871 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (pol.). opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06].
- ↑ Júlia Dudášová-Kriššáková , Goralské nárečia z pohľadu súčasnej slovenskej jazykovedy, Prešov: Vydavateľstvo Prešovskej univerzity v Prešove, 2016, s. 24-29, ISBN 978-80-555-1714-8 (słow.).
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Podhale, Tatry, Orawa, Spisz; wyd Compass; wydanie III; Kraków 2011
|