51°56′07″N 19°33′32″E/51,935278 19,558889Osse (województwo łódzkie)
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  łódzkie
| |||
| Powiat | zgierski | |||
| Gmina | Stryków | |||
| Sołectwo | Osse | |||
| Strefa numeracyjna | 42 | |||
| Kod pocztowy | 95-010 | |||
| Tablice rejestracyjne | EZG | |||
| SIMC | 0416150 | |||
Położenie na mapie gminy Stryków   Osse | ||||
Położenie na mapie Polski  Osse | ||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  Osse | ||||
Położenie na mapie powiatu zgierskiego  Osse | ||||
| 51°56′07″N 19°33′32″E/51,935278 19,558889
| ||||
Osse – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Stryków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Znajdują się tam Pracownicze Ogródki Działkowe „Osa” (ok. 450 działek). Na początku XIX wieku Osse wchodziło w skład rozległych dóbr ziemskich należących do Fryderyka Józefa Wolskiego (zm. 1811). Następnie majątek przejęła jego córka Helena, z męża – hrabina Krukowiecka (zm. 1859). W rękach rodziny Krukowieckich Osse pozostawało do 1898 roku. Później właścicielami byli kolejno: Karol Sulikowski, Stefan Dobrzyniecki i Stanisław Chełchowski. Murowany dwór w Ossem powstał pod koniec XIX wieku i składał się z parterowego niewielkiego korpusu i piętrowej oficyny ukształtowanej na planie litery „L”. podjazd prowadził przez murowana bramę. Dwufilarowy ganek dworu wychodził na dekoracyjny ogród. Park dworski (9 ha) powstał w drugiej połowie XIX w. Znajduje się w nim kilka stawów połączonych ze sobą kanałami. Drzewostan, który przetrwał do dziś, składa się m.in. z 24 pomników przyrody – jesionów wyniosłych, kasztanowców, klonów i lip drobnolistnych – niektóre liczą sobie ponad 200 lat. Starodrzew otaczający dwór widoczny jest z drogi Stryków – Koźle wysadzanej podwójnym szpalerem drzew. W czasie II wojny światowej majątek Osse położony przy granicy z Generalnym Gubernatorstwem znalazł się we władaniu Niemców. W 1945 roku folwark i dwór przejęła jedna z łódzkich fabryk i urządziła w dworze warsztaty spółdzielni inwalidów, a płody rolne z majątku przeznaczała dla swoich pracowników. Po parcelacji pól w 1948 roku dwór oddano w dzierżawę. Od tej pory dwór zamieszkiwali prywatni lokatorzy. Przez pewien czas dworem władała spółdzielnia produkcyjna z Koźla. Obecnie dwór i park dworski są w rękach prywatnego właściciela, ale są zrujnowane i pozbawione opieki.
| ||||||||||
