Pałac Maurycego Poznańskiego
| ||
 nr rej. A/42 z 20 stycznia 1971 r.[1]
| ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Łódź | |
| Adres | ul. Więckowskiego 36 | |
| Typ budynku | pałac | |
| Styl architektoniczny | neorenesans | |
| Architekt | Adolf Zeligson | |
| Kondygnacje | 3 | |
| Ukończenie budowy | 1896 | |
| Pierwszy właściciel | Maurycy Poznański | |
| Kolejni właściciele | Muzeum Sztuki w Łodzi | |
Położenie na mapie Łodzi   Pałac Maurycego Poznańskiego | ||
Położenie na mapie Polski  Pałac Maurycego Poznańskiego | ||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  Pałac Maurycego Poznańskiego | ||
 51°46′18,42″N 19°26′53,69″E/51,771783 19,448247
| ||
Pałac Maurycego Poznańskiego — pałac fabrykancki z XIX w. znajdujący się w Łodzi przy skrzyżowaniu ulicy S. Więckowskiego z ulicą Gdańską[2].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Został on zbudowany około 1896 roku, dla Maurycego Poznańskiego i jego żony Sary z domu Silberstein. Neorenesansowy pałac powstał według projektu Adolfa Zeligsona[2], który wzorował się na budynkach pałaców w Wenecji oraz weneckiej biblioteki Sansovina.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Jest to narożny budynek dwupiętrowy z oficyną od ulicy Gdańskiej, budynkami gospodarczymi, tworzącymi wewnętrzny dziedziniec.
Pałac przyuliczny z rozległym ogrodem (już nieistniejącym). Regularnie ułożone okna zakończone półkoliście oraz urozmaicone regularne balkony, to charakterystyczne elementy elewacji. Budynek wieńczy attyka z przywróconymi przy remoncie budynku w 2010 roku rzeźbami.
Pałac miał charakter rezydencjalno-mieszkalny. Od 1947 roku gmach jest siedzibą Muzeum Sztuki w Łodzi znaną pod nazwą ms1. Z tego też powodu usunięto z większości salonów sztukateryjne dekoracje i boazerie. Przetrwały one jedynie w dzisiejszej sali odczytowej oraz na klatce schodowej, ze ścianami wykładanymi trawertynem i marmurem, piękną balustradą oraz z ogromnym witrażem.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie. 2018-09-30. s. 51. [dostęp 2018-06-03].
- ↑ a b Leszek Skrzydło: Rody fabrykanckie. Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999, s. 58. ISBN 83-87522-23-6.
