Na mapach: 
49°53′42″N 25°11′13″E/49,895000 25,186944
49°53′42″N 25°11′13″E/49,895000 25,186944Pałac w Pieniakach
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Państwo |  Ukraina
| |
| Miejscowość | Pieniaki w obwodzie lwowskim, w rejonie brodzkim | |
| Typ budynku | pałac | |
| Właściciel | Miączyńscy, Ignacy Miączyński, Cieńscy, Włodzimierz Dzieduszycki | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | ||
Położenie na mapie Ukrainy  | ||
| 49°53′42″N 25°11′13″E/49,895000 25,186944
| ||
Pałac w Pieniakach – pałac wybudowany w Pieniakach.
Właściciele[edytuj | edytuj kod]
Własność Miączyńskich, m.in. Ignacego Miączyńskiego i Cieńskich (1776) a pod koniec XIX w. Włodzimierza hr. Dzieduszyckiego.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Stary zamek został rozebrany lub przebudowany na parterowy pałac, wybudowany z ciosanego kamienia i cegły[1]. Przebudowany po 1790 r.[1] według projektu m.in. Merliniego i Fontany. Obecnie w ruinie.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
W pałacu znajdowały się ścienne malowidła al fresco, urozmaicone sztukateriami i mozaiką, galeria obrazów zebrana przez Ignacego Miączyński, ryciny i litografie, mapy geograficzne. W cieplarni rosły rzadkie okazy storczyków i palm[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 408-425, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII. Warszawa: 1880-1902, s. 88-89.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pieniaki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 88.