53°21′46″N 18°37′37″E/53,362778 18,626944Paparzyn
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  kujawsko-pomorskie
| |||
| Powiat | chełmiński | |||
| Gmina | Stolno | |||
| Liczba ludności (III 2011) | 366[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 56 | |||
| Kod pocztowy | 86-212 | |||
| Tablice rejestracyjne | CCH | |||
| SIMC | 0849095 | |||
Położenie na mapie gminy Stolno   Paparzyn | ||||
Położenie na mapie Polski  Paparzyn | ||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  Paparzyn | ||||
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego  Paparzyn | ||||
| 53°21′46″N 18°37′37″E/53,362778 18,626944
| ||||
Paparzyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Stolno.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Wieś królewska położona była w 1664 roku w województwie chełmińskim[2]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 366 mieszkańców[1]. Jest ósmą co do wielkości miejscowością gminy Stolno.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Paparzyn jest po raz pierwszy wzmiankowany w 1394, był wtedy osadą w komturii starogrodzkiej. W XV wieku wieś liczy 30 łanów, w 1421 wójt z Lipienka otrzymywał z Paparzyna czynsz w wysokości 15 grzywien i 1 wiardunku. W 1570 Paparzyn jest własnością królewską, dzierżawcą był Marcin Dulski, który miał 13 łanów chłopskich, 15 zagrodników, 2 komornice i karczmę. Po potopie szwedzkim wieś podupadła, w 1664 wieś dzierżawił Przystanowski. W 1765 Paparzyn nadano rodowi von Keyserlingk, później właścicielami była rodzina von Stole, oprócz nich dzierżawcą w miejscowości był Max Reichel, który w 1885 stał się właścicielem. W Paparzynie istniała też gorzelnia, hodowano bydło i owce. Po ojcu, właścicielem wsi staje się Kurt Reichel, od 1921 drugim właścicielem wsi jest Wilhelm Fritz[3].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Przez wieś przechodzi droga krajowa nr 55.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Opis królewszczyzn w województwach chełmińskim, pomorskim i malborskim w roku 1664, wydał Józef Paczkowski, Toruń 1938, s. 2.
- ↑ Gabriela Mazur, Leksykon Miejscowości powiatu chełmińskiego, 2020, ISBN 978-83-7591-751-2.
| |||||||||||
