Pascal Renier (ur. 3 sierpnia1971 w Waremme) – belgijskipiłkarz grający na pozycji lewego lub środkowego obrońcy. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 185 cm wzrostu, ważył 72 kg.
Karierę piłkarską Renier rozpoczął w klubie RFC de Liège. W sezonie 1990/1991 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze i grał tam do lata 1992. Wtedy też przeszedł do Club Brugge, jednak początkowo był tylko rezerwowym obrońcą, ale już od sezonu 1993/1994 był podstawowym zawodnikiem klubu z Brugii. Wtedy też został z nim wicemistrzem Belgii, a w 1995 roku sięgnął po Puchar Belgii. W sezonie 1995/1996 ponownie zdobył krajowy puchar, a także pierwszy i jedyny raz w karierze wywalczył mistrzostwo swojego kraju. W 1997 roku zajął z Brugge 2. miejsce w lidze Belgii. Po tym sukcesie odszedł do Standardu Liège, w którym jednak nie zdołał wywalczyć miejsca w podstawowym składzie. Po dwóch latach odszedł ze Standardu.
Nowym klubem Reniera w karierze został francuskiTroyes AC. W tamtejszej Ligue 1 zadebiutował 19 września1999 w przegranym 0:1 wyjazdowym meczu z Olympique Marsylia. Przez trzy sezony rozegrał dla Troyes tylko 20 spotkań, a sezon 2001/2002 spędził w amatorskich rezerwach tego zespołu.
Latem 2002 roku Renier wrócił do Belgii i przez jeden sezon występował w Excelsiorze Mouscron. W 2003 roku przeszedł do KVC Westerlo. W sezonie 2004/2005 grał w SV Zulte-Waregem i na wiosnę 2005 wywalczył z nim awans z drugiej ligi do pierwszej. Po tym osiągnięciu zakończył sportową karierę.
W reprezentacji Renier zadebiutował 4 czerwca1994 roku w wygranym 9:0 towarzyskim spotkaniu z Zambią. Został powołany przez selekcjonera Paula Van Himsta do kadry na mundial w USA. Tam był rezerwowym zawodnikiem i nie rozegrał żadnego spotkania. W kadrze „Czerwonych Diabłów” do 1996 roku rozegrał łącznie 13 spotkań.
