Petar Borota
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1952 Belgrad | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 12 lutego 2010 Genua | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Petar Borota (ur. 5 marca 1952 w Belgradzie, zm. 12 lutego 2010 w Genui) – jugosłowiański piłkarz, reprezentant kraju.
Początkowo zawodnik OFK Beograd, następnie gracz Partizana[1]. W 1977 zdobył wraz z nim Puchar Mitropa, zaś w sezonie 1977/1978 został mistrzem Jugosławii. W marcu 1979 roku przeszedł do Chelsea[2]. Był podstawowym zawodnikiem londyńskiego klubu – rozegrał w nim łącznie 114 meczów[3]. Ponadto w 1981 został wybrany graczem roku angielskiego zespołu[4]. Następnie był piłkarzem Brentford. Od 1982 roku występował w klubach portugalskich, m.in. w Boaviście i FC Porto[1].
Rozegrał cztery mecze w reprezentacji Jugosławii. Zadebiutował 5 października 1977 roku w spotkaniu z Węgrami, w którym w drugiej połowie zmienił Ivana Katalinicia[1]. Po raz ostatni zagrał 25 października 1978 w pojedynku z Rumunią[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Petar Borota (serb.). reprezentacija.rs. [dostęp 4 listopada 2011].
- ↑ PETAR BOROTA 1952-2010 (ang.). chelseafc.com. [dostęp 4 listopada 2011].
- ↑ Petar BOROTA (ang.). chelseafc.com. [dostęp 4 listopada 2011].
- ↑ PLAYER OF THE YEAR (ang.). chelseafc.com. [dostęp 4 listopada 2011].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Petar Borota w bazie National Football Teams (ang.)
