Phalaenopsis stuartiana
| ||
![]() | ||
Systematyka[1] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Klad | rośliny naczyniowe | |
Klad | Euphyllophyta | |
Klad | rośliny nasienne | |
Klasa | okrytonasienne | |
Klad | jednoliścienne | |
Rząd | szparagowce | |
Rodzina | storczykowate | |
Podrodzina | epidendronowe | |
Rodzaj | falenopsis | |
Nazwa systematyczna | ||
Phalaenopsis stuartiana Rchb.f. Gard. Chron. n.s., 15: 748 1881[2] | ||
Synonimy | ||
|
Phalaenopsis stuartiana – gatunek rośliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Zasięg gatunku obejmuje tylko Filipiny, gdzie rośnie na nizinach jako epifit w wilgotnych lasach równikowych[3]. W naturze gatunek był intensywnie eksploatowany do celów hodowlanych i jako zagrożony umieszczony został w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych opublikowanej w 1997 roku przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody[3]. W wydaniu z 2004 roku gatunek już nie został wymieniony[4]. Roślina ceniona w uprawie ze względu na efektowne liście i kwiaty[3].
Spis treści
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Bylina o okazałych, mięsistych liściach, które z wierzchu są zielone ze srebrzystoszarymi cętkami, a od spodu są fioletowe. Kwiaty białe o średnicy do 7 cm, są długotrwałe i liczne, rozwijają się na łukowato wznoszących się kwiatostanach[3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
W obrębie rodzaju gatunek klasyfikowany jest do podrodzaju Phalaenopsis i sekcji Phalaenopsis[5].
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
Rośliny tego gatunku stosunkowo łatwo adoptują się do warunków uprawy, przy czym najlepiej rosną w cieple i wilgoci. Źle znoszą silne nasłonecznienie i najlepiej rosną w głębokim cieniu. Wskazane jest regularne nawożenie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2014-11-14].
- ↑ a b Phalaenopsis stuartiana. W: The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2014-11-14].
- ↑ a b c d e Janet Marinelli (red.): Wielka encyklopedia roślin. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 412. ISBN 83-7391-888-4.
- ↑ The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.2. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources. [dostęp 2014-11-14].
- ↑ Eric A. Christenson: Phalaenopsis – A Monograph, Timber Press Inc., Portland (Oregon) 2001, ISBN 0-88192-494-6