Pingwin magellański
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Spheniscus magellanicus[1] | ||
| (J. R. Forster, 1781) | ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | pingwiny | |
| Rodzina | pingwiny | |
| Rodzaj | Spheniscus | |
| Gatunek | pingwin magellański | |
| Synonimy | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
Pingwin magellański[4] (Spheniscus magellanicus) – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkujący południową część Ameryki Południowej oraz Falklandy.
- Systematyka
- Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Niektórzy autorzy uznawali go za jeden gatunek z pingwinem przylądkowym (S. demersus) i pingwinem peruwiańskim (S. humboldti)[2].
Pingwin magellański na półwyspie Valdés w Argentynie
- Wygląd
- Głowa w większości czarna (z wyjątkiem białej pętli biegnącej od nasady dzioba ponad okiem przez boki szyi do gardła), dziób czarny. Wierzch ciała czarno-szary. Na piersi szeroka, czarna przepaska, poniżej wąski, czarny pas, idący wzdłuż boków ku nogom. Reszta spodu ciała w większości biała.
- Rozmiary
- długość ciała do 71 cm
- Zasięg, środowisko
- Południowoamerykańskie wybrzeża Pacyfiku i Atlantyku – od środkowego Chile i środkowej Argentyny po przylądek Horn; ponadto Falklandy[5]. Występuje głównie na południe od podobnego pingwina peruwiańskiego, lecz w zimie przesuwa się na północ i wtedy ich zasięgi pokrywają się częściowo ze sobą. Na Atlantyku zimą północna granica jego zasięgu przesuwa się po południową Brazylię, wyjątkowo spotykany w północnej Brazylii[6].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pingwina magellańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least concern)[3]. Liczebność światowej populacji szacuje się na 1,1–1,6 miliona par lęgowych[6]. Trend liczebności populacji jest spadkowy[3]. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą: zanieczyszczenia spowodowane wyciekami ropy naftowej, wpływ rybołówstwa oraz zmiany klimatu[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Spheniscus magellanicus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Magellanic Penguin (Spheniscus magellanicus) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)].
- ↑ a b c Spheniscus magellanicus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Spheniscidae Bonaparte, 1831 - pingwiny - Penguins (wersja: 2019-10-11). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-20].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Kagu, sunbittern, tropicbirds, loons, penguins, petrels (ang.). IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-07-20].
- ↑ a b c Species factsheet: Spheniscus magellanicus (ang.). BirdLife International. [dostęp 2020-12-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.