
Pisarzowice (województwo wielkopolskie)
| ||||
| ||||
![]() Dawny kościół ewangelicki | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | ostrzeszowski | |||
Gmina | Kobyla Góra | |||
Strefa numeracyjna | 62 | |||
Kod pocztowy | 63-507 | |||
Tablice rejestracyjne | POT | |||
SIMC | 0200377 | |||
Położenie na mapie gminy Kobyla Góra ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu ostrzeszowskiego ![]() | ||||
![]() |
Pisarzowice (niem. Schreibersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Kobyla Góra.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Położona 4 km od Sycowa wieś dzieliła przez wieki losy Ziemi Sycowskiej, stanowiącej północno-wschodnie rubieże Dolnego Śląska i cechującej się specyficznym, polsko-niemieckim charakterem kulturowym. Po ostatecznym odpadnięciu Śląska od państwa polskiego w XIV w. granica między Śląskiem a Wielkopolską ustaliła się w odległości 6 km na północny wschód od Pisarzowic. W 1489 r. miejscowość weszła w skład sycowskiego Wolnego Państwa Stanowego, w ramach którego znajdowała się kolejno pod zwierzchnością Czech, Austrii (od 1526 r.) oraz Prus (od 1741 r.). W 1920 r. Pisarzowice znalazły się na obszarze niewielkiego terytorium Dolnego Śląska, przyznanego Polsce przez traktat wersalski ze względu na skład etniczny. Do 1939 r. granica polsko-niemiecka przebiegała zaledwie 1 km na zachód od wsi. W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Pisarzowice”[1].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kaliskim.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół ewangelicki, neoromański, wzniesiony 1901–1902 przez księcia Gustava von Birona z Sycowa ku czci swego zmarłego syna, Wilhelma. Po 1945 r. całkowicie zdewastowany, obecnie w stanie zabezpieczonej ruiny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 23. ISBN 83-87424-77-3.
|