
Podmokle Wielkie
| ||||
| ||||
![]() Kościół pw. św. Józefa Rzemieślnika | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | zielonogórski | |||
Gmina | Babimost | |||
Liczba ludności (2009) | 343[1] | |||
Strefa numeracyjna | 68 | |||
Kod pocztowy | 66-110[2] | |||
Tablice rejestracyjne | FZI | |||
SIMC | 0907585 | |||
Położenie na mapie gminy Babimost ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego ![]() | ||||
![]() |
Podmokle Wielkie (niem. Groß Posemuckel) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Babimost[3][4].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Według danych urzędu gminy Babimost sołectwo ma powierzchnię 1 357,53 ha i 343 mieszkańców[5].
Wieś królewska starostwa babimojskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[6].
Na terenie wsi znajduje się kościół filialny parafii w Babimoście pw. św. Józefa Rzemieślnika[7].
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0907591 | Zdzisław | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Podmokle wielkie należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[8]. Podmokle wielkie należały do babimojskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiły część majątku Podmokle, którego właścicielem był Massow[8]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Podmokle wielkie liczyły 245 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 38 dymów (domostw)[8].
W 1937 niemiecka administracja nazistowska zastąpiła ukształtowaną historycznie nazwę Groß Posemuckel formą Groß Posenbrück[9].
W Podmoklach Wielkich od stycznia 1936 pracował Franciszek Sarnowski, jako nauczyciel i kierownik szkoły polskiej (prywatnej). Na ziemi babimojskiej prowadził aktywną działalność kulturalno-oświatową. Był inicjatorem powołania chóru młodzieżowego „Lutnia”, organizował kursy sportowe, obozy i wycieczki, zaangażował się w działalność polskiego harcerstwa. Był pierwszym hufcowym drużyn skautowych Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech (ZHPwN) na terenie babimojsko-międzyrzeckim, w październiku 1936 otrzymał stopień podharcmistrza, opiekował się drużynami w Podmoklach Małych i Podmoklach Wielkich, był członkiem Zarządu Głównego ZHPwN i jego skarbnikiem (1937–1939). 1 września 1939 został aresztowany przez Gestapo w szkole w Podmoklach Wielkich.
Sport[edytuj | edytuj kod]
We wsi siedzibę ma klub piłkarski „Jedność” Podmokle założony w 1929 roku i występujący w A-klasie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bank Danych Lokalnych
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 944 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Sołectwa. Urząd Miasta i Gminy Babimost. [dostęp 2009-08-18].
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 243.
- ↑ Babimost - Parafia pw. św. Wawrzyńca. kuria.zg.pl. [dostęp 2016-05-30].
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 187.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Historia miejscowości [dostęp 2009-08-18]
- Podmokle, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 438 .
|