Na mapach: 
48°57′47″N 25°15′37″E/48,963056 25,260278
48°57′47″N 25°15′37″E/48,963056 25,260278Porchowa
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| ||
| Państwo |  Ukraina
| |
| Obwód |  tarnopolski
| |
| Rejon |  buczacki
| |
| Powierzchnia | 3.610 km² | |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
1167 323.27 os./km² | |
| Nr kierunkowy | +380 3544 | |
| Kod pocztowy | 48462 | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | ||
Położenie na mapie Ukrainy  | ||
| 48°57′47″N 25°15′37″E/48,963056 25,260278
| ||
Portal  Ukraina
| ||
Porchowa (ukr. Порохова) – wieś na Ukrainie należąca do rejonu buczackiego obwodu tarnopolskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Lokowanie miasta Porchowej przez Buczackich herbu Abdank w ziemi halickiej zalicza się do nieudanych[1]. Przez pewien czas właścicielami dóbr ziemskich we wsi byli hrabia Baworowscy[2].
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Zubrzec w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.
Od 1990 wieś jest siedzibą rady wiejskiej[3].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół parafialny pw. Najświętszej Panny Marii Królowej Korony Polskiej w Porchowej jest zbudowany według projektu architekta lwowskiego Bronisława Wiktora.
- pałacyk murowany, wybudowany w połowie XIX w. przez Alfreda Cieleckiego[4]. Dziedzicem majątku Porchowa był Artur Cielecki-Zaremba.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Janeczek. Miasta prywatne na Rusi Koronnej do końca XV wieku. „Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych”, T. LXXVII, specjalny, s. 160, 2016.
- ↑ Grzegorz Rąkowski: Przewodnik krajoznawczo - historyczny po Ukrainie zachodniej. Cz. II: Podole. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", s. 60-61. ISBN 83-89188-46-5. [dostęp 2017-08-22].
- ↑ Облікова картка, Порохівська сільська рада, Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 154, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Porchowa. [W:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. VIII. Warszawa, 1880–1902, s. 815.
- Rafał Quirini-Popławski: Kościół parafialny p.w. Najświętszej Panny Marii Królowej Korony Polskiej w Porchowej. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 18. Kraków: «Antykwa», drukarnia «Skleniarz» 2010, 368 s., 508 il, s. 175–184. ISBN 978-83-89273-79-6.
- Parchowa villa. [W:] Akta grodzkie i ziemskie. T. XII. Lwów, 1888, s. 243, 498 etc. (łac.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Porchowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 815.
- Porchowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 496.
- Porchowa na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)