Prokop Chmielewski herbu Radwan[1] (ur. ok. 1600, zm. 22 lutego 1664) – polski duchowny greckokatolicki, bazylianin (OSBM), archimandryta klasztoru bazylianów Św. Spasa w Dubnie w 1639 roku[2], biskup tytularny samborski i biskup łucki koadiutor (1651-1652), administrator ostrogski (1646-1664) (rządził tu lat osiemnaście)[3], biskup ordynariusz w eparchii przemyskiej (1652-1664), archimandryta dermański w 1659 roku[4].
Po śmierci unickiego biskupa z Przemyśla Aleksandra Krupeckiego (zm. 1652), Jan Kazimierz nadał przywilej Prokopowi Chmielowskiemu objęcia diecezji przemyskiej. Wydarzenie to miało miejsce 21 września 1652 roku[5]. Prowadził walkę z prawosławnym biskupem przemyskim Antonim Winnickim.
W 1655 nie przyjął tytułu metropolity kijowskiego.
Oderwał Ostróg od Łucka, rozdarł władyctwo na dwie połowy i zwał się ciągle administratorem ostrogskim[3].
- ↑ Herbarz polski, t. III, Warszawa 1900, s. 6.
- ↑ Scriptores rerum polonicarum . Tomus IV . Archiwum komisyi historycznej . Tom I, Kraków 1878 , s. 358.
- ↑ a b Łuck na kresy.pl [s. 783]
- ↑ Scriptores rerum polonicarum . Tomus IV . Archiwum komisyi historycznej . Tom I, Kraków 1878 , s. 357.
- ↑ METROPOLITA KIJOWSKI - КАМУНІКАТ (pol.)
- Енциклопедія українознавства. У 10-х т. / Гол. ред. Володимир Кубійович. — Париж; Нью-Йорк: Молоде Життя, 1954—1989, s. 3608.
