Zespół Toyoty został złapany na używaniu nielegalnych ograniczników turbo na Rajdzie Hiszpanii i na rok został wykluczony z rajdów przez FIA. Prezydent FIA Max Mosley nazwał nielegalne turbo ograniczniki "najbardziej wyrafinowanym urządzeniem, jakie kiedykolwiek widziałem w ciągu 30 lat sportów motorowych." Toyota i ich kierowcy, Juha Kankkunen, Didier Auriol i Armin Schwarz, byli również pozbawieni wszystkich punktów w mistrzostwach. Kankkunen walczył o tytuł mistrza świata kierowców. Mosley stwierdził, że "nic nie wskazuje na to, że kierowcy byli świadomi tego, co się dzieje"[1].
W sezonie 1995 kalendarz mistrzostw świata składał się z ośmiu rajdów, było to o dwa mniej niż w rok wcześniej, zabrakło rajdów Safari, Grecji, Argentyny, Finlandii i San Remo, a doszły rajdy Szwecji, Australii i Hiszpanii. To drugi sezon obowiązywania kalendarza rotacyjnego.
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1995 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
Pozycja
1º
2º
3º
4º
5º
6º
7º
8º
9º
10º
Punkty
20
15
12
10
8
6
4
3
2
1
Do końcowego wyniku liczone było siedem najlepszych startów[2].
W sezonie 1995 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywały dwa najwyżej sklasyfikowane samochody danej marki według klucza:
Pozycja
1º
2º
3º
4º
5º
6º
7º
8º
9º
10º
11º
12º
13º
14º
15º
Punkty
25
20
17
14
12
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
Dodatkowe punkty były przyznawane dla dwóch najwyżej sklasyfikowanych samochodów danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do dziesiątego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej piętnastce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
Pozycja
1º
2º
3º
4º
5º
6º
7º
8º
9º
10º
Punkty
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
Była to znacząca zmiana w porównaniu do ubiegłego sezonu gdzie premiowanych było tylko pierwszych dziesięć miejsc i osiem w grupie. Ponadto punktowane były dwa najwyżej sklasyfikowane samochody danego zespołu (zmiana w porównaniu z poprzednimi latami, gdzie punktowany był tylko jeden najlepszy samochód zespołu). Do klasyfikacji końcowej sezonu liczyły się do wszystkie rundy. Aby zespół zdobył tytuł mistrza świata musiał wziąć udział w co najmniej ośmiu rajdach[3][2].
Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę siedem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[2].