50°37′09″N 22°02′21″E/50,619167 22,039167Rezerwat przyrody Sochy
| ||
| rezerwat leśny | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  podkarpackie
| |
| Położenie | Stalowa Wola | |
| Mezoregion | Dolina Dolnego Sanu | |
| Data utworzenia | 20 września 1953 | |
| Akt prawny | M.P. z 1953 r. nr 84, poz. 998 | |
| Data likwidacji | 16 stycznia 1970 | |
| Powód likwidacji | zanik przedmiotu ochrony | |
| Powierzchnia | 45,44 ha | |
| Powierzchnia otuliny | ok. 35 ha | |
Położenie na mapie Stalowej Woli  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | ||
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego  | ||
| 50°37′09″N 22°02′21″E/50,619167 22,039167
| ||
Rezerwat przyrody Sochy – zlikwidowany leśny rezerwat przyrody istniejący w latach 1953–1970, położony na terenie dawnej wsi Sochy w gminie i od 1954 gromadzie Charzewice (woj. rzeszowskie). Obecnie teren ten leży w granicach Rozwadowa, części Stalowej Woli (woj. podkarpackie).
Obszar chroniony został utworzony 20 września 1953 na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa z dnia 25 sierpnia 1953 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody[1]. Zlikwidowano go z dniem 16 stycznia 1970 w związku z zanikiem przedmiotu ochrony na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 grudnia 1969 r. w sprawie zniesienia ochrony obszaru uznanego za rezerwat przyrody w Leśnictwie Charzewice Nadleśnictwa Rozwadów[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat obejmował powierzchnię 45,44 ha, zaś powierzchnia otuliny wynosiła ok. 35 ha[3]. Położony był w granicach Soch w gminie (od 1954 w gromadzie) Charzewice, obejmował oddział lasu 1 a w Nadleśnictwie Charzewice Leśnictwa Rozwadów[1]. Leżał przy starorzeczu rzeki San, na jej lewym brzegu (jeszcze pod koniec XVIII wieku był to prawy brzeg – tzw. Zakole Rzeczyckie[4], co zmieniło się wskutek zmiany biegu Sanu)[3].
Charakterystyka i historia[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat utworzono „w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych lasu z rzadko spotykanym drzewostanem topolowym”[1]. Teren porasta łęg z topolami czarnymi i białymi o dużej wysokości, zamieszkują tam także różne ptaki (m.in. sójki, dzięcioły czarny i duży, myszołowy oraz kowaliki)[5]. Ziemie, na których znajdował się rezerwat, do 1944 należały do rodu Lubomirskich, później przejęły je Lasy Państwowe. Już w latach 30. XX wieku 15-hektarowy fragment został objęty ochroną[3]. Mimo ustanowienia rezerwatu w drugiej połowie XX wieku dawne starorzecze zasypano i poddano melioracji, a las oddzielono od rzeki wałem. Wskutek tego obniżył się poziom wód gruntowych, a część łęgu wyschła. Od likwidacji obszaru chronionego las pozostawiono bez większych ingerencji człowieka[4][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c M.P. z 1953 r. nr 84, poz. 998
- ↑ M.P. z 1970 r. nr 3, poz. 18
- ↑ a b c Zdzisław Surowaniec: W niedzielę rodzinna wyprawa do dawnego rezerwatu przyrody. echodnia.eu, 17 września 2019. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ a b Osiedle Sochy. stalowka.net. [dostęp 2020-01-25].
- ↑ Zdzisław Surowaniec: Dawny rezerwat w Sochach zachwyca wielkimi drzewami. echodnia.eu, 25 września 2019. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Piotr Bednarek: Królestwo Czarnej Topoli. stalowawolaprzyroda.wordpress.com, 4 lutego 2017. [dostęp 2020-01-22].