50°59′48″N 16°04′37″E/50,996667 16,076944Rezerwat przyrody Wąwóz Siedmicki
| ||
.JPG) Środkowa część wąwozu (rzeka Młynówka) | ||
| rezerwat florystyczny | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  dolnośląskie
| |
| Mezoregion | Pogórze Kaczawskie | |
| Data utworzenia | 5 stycznia 2001 | |
| Akt prawny | Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 2 poz. 20 z 2001 r. | |
| Powierzchnia | 68,761 ha | |
Położenie na mapie gminy Paszowice  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | ||
Położenie na mapie powiatu jaworskiego  | ||
| 50°59′48″N 16°04′37″E/50,996667 16,076944
| ||
Rezerwat przyrody Wąwóz Siedmicki – florystyczny rezerwat przyrody położony na Pogórzu Kaczawskim nad rzeką Młynówka w południowo-zachodniej Polsce.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Znajduje się w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Paszowice – w południowej części Parku Krajobrazowego „Chełmy”, ok. 0,6 km na zachód od miejscowości Siedmica. W całości położony w obszarze Natura 2000 Góry i Pogórze Kaczawskie PLH020037[1].
Rezerwat skalno-florystyczny stanowi objęty ochroną rezerwatową fragment doliny Młynówki, między wsiami Siedmica i Nowa Wieś Wielka, gdzie potok Młynówka tworzy przełom wcinający się w skalne podłoże, odsłaniając skałki zieleńcowe, będące przykładem staropaleozoicznego wulkanizmu podmorskiego.
Rezerwat został utworzony 5 stycznia 2001 roku na podstawie Rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 2 poz. 20 z 2001 r.). W roku 2010 powiększono obszar rezerwatu do 69,09 ha[2]. Obecnie podawana wielkość rezerwatu to 68,761 ha[3].
Jest to rezerwat florystyczny[2][3] utworzony dla ochrony ciekawych form geologicznych i wielu rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk leśnych jak: lasy dębowe acydofilne, olszyny, łąki z trzęślicą i turzycą, fragmenty ziołorośli oraz fitocenozy naskalne, szczelinowe i suchych zboczy. Flora rezerwatu liczy około 270 gatunków roślin, w tym 19 objętych ochroną. Występuje tu m.in.: buławnik mieczolistny, naparstnica zwyczajna, wawrzynek wilczełyko, mieczyk dachówkowaty, pełnik europejski i kosaciec syberyjski. Z form geologicznych chronione są wychodnie skalne, pionowe stoki w głębokim zalesionym wąwozie. Z fauny w skalnej części wąwozu występuje salamandra plamista, która w płynącym potoku odbywa gody.
Ciekawostka[edytuj | edytuj kod]
- Rzeźba terenu, w tym formy skalne (m.in. Zbójecki Zamek, niem. Raubschloss), lawy poduszkowe oraz liczne zbiorowiska roślinności łąkowej sprawiają, że jest to jeden z najatrakcyjniejszych fragmentów Parku Krajobrazowego Chełmy.
- W wąwozie przy szlaku znajduje się grób leśniczego Friedricha Hillgera zmarłego w 1876 r.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Wąwozem prowadzi szlak turystyczny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoserwis GDOŚ. [dostęp 17-01-2014].
- ↑ a b Zarządzenie Nr 5 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2010 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody "Wąwóz Siedmicki" (Dz.U.Woj.Doln. Nr 134, poz.2065). [dostęp 17-01-2014].
- ↑ a b Rezerwat przyrody Wąwóz Siedmicki. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-05].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wąwóz Siedmicki. W: Przyroda Dolnego Śląska [on-line]. [dostęp 2018-08-05].
- Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Jawor – Lasy Państwowe. [dostęp 2018-08-05].
- Mapa rezerwatu
| ||||
