Robert Mateja (ur. 5 października 1974 w Zakopanem ) – polski skoczek narciarski , który był zawodnikiem w latach 1981–2008. Reprezentował klub TS Wisła Zakopane . Pięciokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski w skokach narciarskich. Od 2011 do 2018 był trenerem kadry B i C w reprezentacji Polski w skokach. Od 2018 do 2020 trener asystent w reprezentacji Polski w kombinacji norweskiej , od 1 maja 2020 trener asystent reprezentacji Czech w kombinacji norweskiej.
Z zawodu jest mechanikiem.
Pierwszy jego start w Pucharze Świata miał miejsce w Falun w roku 1992. Później wiele razy punktował w konkursach PŚ i był w pierwszej dziesiątce, nigdy nie stanął jednak indywidualnie na podium w PŚ. W kadrze narodowej zadebiutował w 1994 roku.
Do największych osiągnięć Roberta Matei należy 5. miejsce na mistrzostwach świata w 1997 roku na skoczni w Trondheim . W grudniu 2001 na zawodach w Villach w zespole z Kruczkiem, Skupieniem i Małyszem osiągnął pierwsze w historii miejsce na podium dla polskiej drużyny narodowej w PŚ (Polacy zajęli trzecie miejsce, za Finlandią i Japonią).
17 stycznia 1999 roku miał ogromną szansę zwycięstwa w pucharze świata przed własną publicznością w Zakopanem. Po 1 serii prowadził przed Funakim i Ahonenem dzięki skokowi na odległość 126 metrów otrzymał notę 130,5 pkt. Jednak drugi skok na odległość 99 metrów, który był najkrótszym w 2. serii sprawił, że Mateja spadł na 16. pozycję z łączną notą za 2 skoki 209,4 pkt. Ostatecznie konkurs wygrał Fin Janne Ahonen , który za skoki na odległość 119 i 128,5 metra uzyskał notę 258,4 pkt. Drugi był Kazuyoshi Funaki .
W 2001 roku został na krótko rekordzistą Polski w długości skoków narciarskich – podczas treningu na mamuciej skoczni Čerťák w Harrachovie skoczył 201,5 metra, bijąc w ten sposób kilkunastoletni rekord Piotra Fijasa . Choć rekord ten został pobity jeszcze w tym samym treningu przez Adama Małysza , to Mateja został w ten sposób jednak pierwszym Polakiem, który przekroczył odległość 200 metrów.
W 2004 roku wygrał klasyfikację generalną letniego Pucharu Kontynentalnego. W sezonie 2004/2005 podczas Turnieju Czterech Skoczni zajął w klasyfikacji generalnej 17. miejsce, uzyskując łącznie 735,8 punktów.
W sezonie 2005/2006 po igrzyskach olimpijskich został nieoczekiwanie mistrzem Polski na Wielkiej Krokwi pokonując Adama Małysza o 3,6 punktu. Wcześniej na mistrzostwach świata w lotach narciarskich także był przed Małyszem zajmując 19 miejsce, a Małysz o jedną pozycję niżej.
Sezon 2006/2007 nie był dla niego udany. Na mistrzostwach świata w skokach narciarskich w Sapporo w konkursie drużynowym wystąpił bardzo słabo, poniżej oczekiwań, co przy bardzo dobrej postawie pozostałych kadrowiczów pozbawiło Polskę realnej szansy medalowej. W klasyfikacji Pucharu Świata pierwsze punkty (4) zdobył dopiero w przedostatnim konkursie, 24 marca 2007 roku w Planicy.
W kwietniu 2008 zakończył karierę i został asystentem trenera polskiej reprezentacji Łukasza Kruczka . Rok później został asystentem Hannu Lepistö , trenera Adama Małysza. W maju 2011 roku został trenerem młodzieżowej reprezentacji Polski w skokach narciarskich. Mateja został szkoleniowcem pierwszej podgrupy kadry młodzieżowej Reprezentacji Polski w sezonie 2012/2013 . Do tejże podgrupy przydzielono Aleksandra Zniszczoła , Klemensa Murańkę , Bartłomieja Kłuska i Tomasza Byrta [1] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
21.
11 lutego
1998
Hakuba
Olimpijska
K-90
—
indywid.
81,5 m
82,0 m
197,5 pkt
37,0 pkt
Jani Soininen
20.
15 lutego
1998
Hakuba
Olimpijska
K-120
—
indywid.
116,5 m
118,0 m
219,6 pkt
52,7 pkt
Kazuyoshi Funaki
8.
17 lutego
1998
Hakuba
Olimpijska
K-120
—
druż.[a]
112,0 m
109,0 m
684,2 pkt (193,3 pkt )
248,8 pkt
Japonia
37.
10 lutego
2002
Park City
Utah Olympic Park
K-90
—
indywid.
85,5 m
—
104,5 pkt
164,5 pkt
Simon Ammann
29.
13 lutego
2002
Park City
Utah Olympic Park
K-120
—
indywid.
117,0 m
109,5 m
202,2 pkt
79,2 pkt
Simon Ammann
6.
18 lutego
2002
Park City
Utah Olympic Park
K-120
—
druż.[b]
114,5 m
106,0 m
848,1 pkt (191,4 pkt )
126,0 pkt
Niemcy
25.
12 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-95
HS-106
indywid.
95,5 m
94,5 m
229,0 pkt
37,5 pkt
Lars Bystøl
38.
18 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
indywid.
111,0 m
—
84,8 pkt
192,1 pkt
Thomas Morgenstern
5.
20 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
druż.[c]
126,0 m
123,5 m
894,4 pkt (227,1 pkt )
89,6 pkt
Austria
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
5.
22 lutego
1997
Trondheim
Granåsen
K-90
—
indywid.
94,5 m
98,5 m
254,0 pkt
9,5 pkt
Janne Ahonen
10.
27 lutego
1997
Trondheim
Granåsen
K-120
—
druż.[d]
118,5 m
85,5 m
641,6 pkt (169,6 pkt )
313,7 pkt
Finlandia
16.
1 marca
1997
Trondheim
Granåsen
K-120
—
indywid.
114,0 m
110,5 m
204,6 pkt
47,5 pkt
Masahiko Harada
25.
21 lutego
1999
Bischofshofen
Paul-Ausserleitner-Schanze
K-120
—
indywid.
109,5 m
105,0 m
182,1 pkt
81,3 pkt
Martin Schmitt
9.
23 lutego
1999
Bischofshofen
Paul-Ausserleitner-Schanze
K-120
—
druż.[e]
93,0 m
95,0 m
549,2 pkt (129,4 pkt )
439,7 pkt
Niemcy
22.
26 lutego
1999
Ramsau
Mattensprunganlage
K-90
—
indywid.
87,5 m
84,5 m
212,0 pkt
43,0 pkt
Kazuyoshi Funaki
17.
19 lutego
2001
Lahti
Salpausselkä
K-116
—
indywid.
107,0 m
109,0 m
197,7 pkt
78,6 pkt
Martin Schmitt
8.
24 lutego
2001
Lahti
Salpausselkä
K-116
—
druż.[f]
99,0 m
113,0 m
659,8 pkt (187,0 pkt )
280,0 pkt
Niemcy
5.
25 lutego
2001
Lahti
Salpausselkä
K-90
—
druż.[g]
82,0 m
89,5 m
849,5 pkt (205,5 pkt )
104,0 pkt
Austria
36.
22 lutego
2003
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
—
indywid.
109,0 m
—
92,7 pkt
196,3 pkt
Adam Małysz
7.
23 lutego
2003
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
—
druż.[h]
107,5 m
118,0 m
898,4 pkt (199,4 pkt )
148,2 pkt
Finlandia
41.
28 lutego
2003
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
—
indywid.
84,5 m
—
91,0 pkt
188,0 pkt
Adam Małysz
40.
19 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-90
HS-100
indywid.
87,5 m
—
107,5 pkt
148,5 pkt
Rok Benkovič
6.
20 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-90
HS-100
druż.[i]
89,0 m
90,0 m
859,0 pkt (225,5 pkt )
111,5 pkt
Austria
50.
25 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
indywid.
102,5 m
—
78,5 pkt
234,7 pkt
Janne Ahonen
38.
24 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
indywid.
100,5 m
—
72,9 pkt
193,2 pkt
Simon Ammann
5.
25 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
druż.[j]
106,5 m
94,5 m
857,2 pkt (145,3 pkt )
143,0 pkt
Austria
40.
3 marca
2007
Sapporo
Miyanomori
K-90
HS-98
indywid.
87,0 m
—
105,0 pkt
172,0 pkt
Adam Małysz
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w „10” w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Źródło:[2]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
14 grudnia
1996
Harrachov
Čerťák
K-120
123,5 m
135,0 m
263,3 pkt
5.
34,4 pkt
Kazuyoshi Funaki
2.
13 marca
1997
Falun
Lugnet
K-115
97,5 m
103,5 m
177,8 pkt
8.
23,6 pkt
Primož Peterka
3.
16 marca
1997
Oslo
Holmenkollbakken
K-112
110,0 m
116,5 m
237,5 pkt
8.
21,0 pkt
Kazuyoshi Funaki
4.
17 stycznia
1998
Zakopane
Wielka Krokiew
K-116
106,5 m
93,5 m
171,9 pkt
6.
10,5 pkt
Kristian Brenden
5.
1 marca
1998
Vikersund
Vikersundbakken
K-175
156,0 m
182,5 m
331,7 pkt
8.
27,6 pkt
Takanobu Okabe
6.
27 listopada
1999
Kuopio
Puijo
K-120
115,5 m
–
106,9 pkt
8.
17,0 pkt
Martin Schmitt
7.
13 stycznia
2001
Harrachov
Čerťák
K-185
170,5 m
166,0 m
306,8 pkt
9.
85,9 pkt
Adam Małysz
8.
14 stycznia
2001
Harrachov
Čerťák
K-185
177,5 m
170,0 m
322,5 pkt
9.
75,3 pkt
Adam Małysz
9.
28 stycznia
2001
Sapporo
Ōkurayama
K-120
125,0 m
121,0 m
243,3 pkt
5.
40,5 pkt
Adam Małysz
10.
19 stycznia
2002
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
118,5 m
120,0 m
226,8 pkt
9.
32,8 pkt
Matti Hautamäki
Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata . Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP [ edytuj | edytuj kod ]
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS [l]
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
17 sierpnia
1997
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
86,5 m
82,5 m
230,0 pkt
3.
7,5 pkt
Wojciech Skupień
2.
24 stycznia
1998
Liberec
Ještěd A
K-120
–
122,5 m
130,0 m
256,5 pkt
1.
–
3.
16 sierpnia
1998
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
86,5 m
85,0 m
235,5 pkt
1.
–
4.
26 stycznia
2003
Titisee-Neustadt
Hochfirstschanze
K-120
–
139,0 m
137,0 m
299,3 pkt
1.
–
5.
8 lutego
2003
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
131,0 m
125,5 m
263,7 pkt
3.
1,5 pkt
Daniel Forfang
6.
9 lutego
2003
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
131,5 m
130,5 m
274,1 pkt
3.
5,2 pkt
Daniel Forfang
7.
11 marca
2007
Vikersund
Vikersundbakken
K-90
HS-100
92,0 m
99,5 m
247,5 pkt
1.
–
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium LPK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS [m]
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
10 lipca
2003
Velenje
Grajski grič
K-85
—
87,5 m
93,0 m
246,5 pkt
2.
1,0 pkt
Stefan Kaiser
2.
24 lipca
2003
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
—
127,0 m
122,0 m
245,2 pkt
3.
39,8 pkt
Adam Małysz
3.
14 sierpnia
2004
Ramsau
Mattensprunganlage
K-90
HS-98
95,5 m
92,5 m
250,5 pkt
2.
2,5 pkt
Stefan Kaiser
4.
15 sierpnia
2004
Ramsau
Mattensprunganlage
K-90
HS-98
99,0 m
93,5 m
254,0 pkt
1.
—
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3]
Medale zimowych mistrzostw Polski [ edytuj | edytuj kod ]
Lok.
Rok
Miejscowość
Skocznia
3.
1993
Zakopane
Wielka Krokiew
3.
1995
Szczyrk (Salmopol )
im. Z. Hryniewieckiego
3.
1995
Zakopane
Wielka Krokiew
1.
1997
Szczyrk
Skalite
1.
1998
Zakopane
Średnia Krokiew
1.
1998
Zakopane
Wielka Krokiew
2.
1999
Zakopane
Średnia Krokiew
1.
1999
Zakopane
Wielka Krokiew
3.
2000
Zakopane
Średnia Krokiew
3.
2000
Zakopane
Wielka Krokiew
2.
2001
Wisła
Malinka
3.
2002
Zakopane
Wielka Krokiew
3.
2004
Zakopane
Wielka Krokiew
1.
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
2.
2008
Zakopane
Wielka Krokiew
2.
2008
Zakopane
Średnia Krokiew
Medale letnich mistrzostw Polski [ edytuj | edytuj kod ]
Od 1999 roku
Lok.
Rok
Miejscowość
Skocznia
1.[n]
1999
Zakopane
Średnia Krokiew
1.
2000
Zakopane
Średnia Krokiew
3.
2001
Zakopane
Średnia Krokiew
2.
2003
Zakopane
Średnia Krokiew
2.
2004
Zakopane
Wielka Krokiew
2.
2004
Zakopane
Średnia Krokiew
3.
2005
Zakopane
Wielka Krokiew
3.
2005
Zakopane
Średnia Krokiew
↑ a b Skład zespołu: Łukasz Kruczek , Wojciech Skupień , Robert Mateja i Adam Małysz
↑ a b Skład zespołu: Robert Mateja, Tomisław Tajner , Tomasz Pochwała i Adam Małysz
↑ a b c Skład zespołu: Robert Mateja, Stefan Hula , Kamil Stoch i Adam Małysz
↑ a b Skład zespołu: Krystian Długopolski , Wojciech Skupień , Robert Mateja, Adam Małysz
↑ a b Skład zespołu: Wojciech Skupień , Adam Małysz , Łukasz Kruczek , Robert Mateja
↑ a b Skład zespołu: Marcin Bachleda , Wojciech Skupień , Robert Mateja, Adam Małysz
↑ a b Skład zespołu: Robert Mateja, Tomasz Pochwała , Wojciech Skupień , Adam Małysz
↑ a b Skład zespołu: Robert Mateja, Tomisław Tajner , Marcin Bachleda , Adam Małysz
↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Marcin Bachleda , Adam Małysz , Robert Mateja
↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Piotr Żyła , Robert Mateja, Adam Małysz
↑ Skład zespołu: Mateusz Rutkowski , Robert Mateja, Wojciech Skupień i Adam Małysz
↑ Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
↑ a b Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
↑ Ex aequo z Adamem Małyszem.