50°22′52″N 16°44′05″E/50,381111 16,734722Rogówek (powiat kłodzki)
| Artykuł | 50°22′52″N 16°44′5″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°22'45"N, 16°44'30"E |
| - błąd | 39 m |
| Odległość | 568 m |
| ||||
| ||||
 Kaplica w Rogówku | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  dolnośląskie
| |||
| Powiat | kłodzki | |||
| Gmina | Kłodzko | |||
| Wysokość | 380-400[1] m n.p.m. | |||
| Liczba ludności (III 2011) | 32[2] | |||
| Strefa numeracyjna | 74 | |||
| Kod pocztowy | 57-360 | |||
| Tablice rejestracyjne | DKL | |||
| SIMC | 0852973 | |||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko   Rogówek | ||||
Położenie na mapie Polski  Rogówek | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Rogówek | ||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  Rogówek | ||||
| 50°22′52″N 16°44′05″E/50,381111 16,734722
| ||||
Rogówek (niem. Werdein, Werdeck, po 1945 także Rogówka) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko, na zboczach Klekotki i Sarnicy. Przed rokiem 1945 do Rogówki należała kolonia Werdecker Hain[1].
Spis treści
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Osada składa się z pięciu gospodarstw rolnych, częściowo rozproszonych. Górna część wsi zapewnia szerokie widoki na Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie i Złote[1].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Należy do najstarszych wsi Kotliny Kłodzkiej. Powstała przed połową XIII wieku, jako osada przedlokacyjna. Około roku 1300 przejęli ją joannici z Kłodzka. W 2. połowie XIV wieku funkcjonował tu folwark. Wieś należała wtedy do Ottona von Glubosa. W początkach XV wieku istniało tu wolne sędziostwo. Na przełomie XIV/XV wieku wieś zakupili augustianie kłodzcy. Leżąc na uboczu osada unikała zniszczeń wojennych, nie posiadając jednak większego znaczenia dla dziejów regionu. Wyjątkiem była wojna trzydziestoletnia, kiedy to lokalni chłopi z kilku wsi wywołali powstanie obronne przeciwko przymusowej rekatolicyzacji. W roku 1631 było tu tylko czterech gospodarzy. Od roku 1626 wieś była własnością kolegium jezuickiego z Kłodzka. W roku 1782 należała do hrabiego von Redena, a w I połowie XIX wieku do hrabiego von Münchhausena. Było tu wtedy osiem budynków. W dole osady powstał młyn wodny. Po roku 1945 sytuacja wsi nie zmieniła się, w szczytowym okresie było tu dziewięć gospodarstw[1].
Obiekty zabytkowe[edytuj | edytuj kod]
Przy najwyżej położonym gospodarstwie, na stoku Klekotki, stoi kaplica barokowa z XVIII wieku, odnowiona w roku 2003, staraniem miejscowych mieszkańców. Renowację obrazu wewnątrz kaplicy sfinansował samorząd kłodzki w 2010[3]. Poniżej najwyższego gospodarstwa stoi krzyż ku czci Jana Pawła II, postawiony przez Alicję i Stanisława Jastrzębiów w latach 2005–2006. Poświęcili go 16 lipca 2006 księża: prałat Stanisław Franczak, Stanisław Piskorz i Stanisław Tyczyński. Na krzyżu powieszono dwie tablice z ręcznie wyrytymi trasami wszystkich papieskich pielgrzymek zagranicznych[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Marek Staffa, Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy, Wyd. I-BiS, Wrocław, 1994, s.377-378, ISBN 83-85733-06-1
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ tablica pamiątkowa in situ
- ↑ tablice informacyjne i pamiątkowe in situ
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Werdeck (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIII: Warmbrun – Worowo. Warszawa 1893.
| |||||||||||||||
