Romuald Zerych

Pomnik Elizy Orzeszkowej w warszawskim parku Na Książęcem

Grób rzeźbiarza Romualda Zerycha na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Romuald Zerych (ur. 7 lutego 1888 w Warszawie, zm. 1964) – polski rzeźbiarz.

Życiorys

Kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie i Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego. W latach 1914–1918 walczył w wojsku rosyjskim, dostając się do niewoli niemieckiej pod Tannenbergiem. W dwudziestoleciu międzywojennym poświęcił się rzeźbiarstwu, był m.in. autorem pomnika zmarłych jeńców wojennych w Budziszynie, pomnika Elizy Orzeszkowej w Grodnie oraz jej popiersia rzeźbionego w drzewie, pomnika-tablicy poświęconego gen. Sowińskiemu w Warszawie oraz licznych nagrobków na warszawskich cmentarzach (Powązkowskim i ewangelicko-augsburskim).

W 1958 pomnik Elizy Orzeszkowej autorstwa Zerycha, będący repliką monumentu w Grodnie, został odsłonięty w warszawskim Parku Kultury i Wypoczynku (obecnie park Na Książęcem).

Bibliografia

• Stanisław Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938

Linki zewnętrzne

• Romuald Zerych odsłania pomnik Elizy Orzeszkowej w Grodnie
• Mariusz Patelski: Romuald Zerych (1888–1964) – twórca pomnika jeńców wojennych w Budziszynie. „Pro Lusatia” 2006, t. V, s. 64-72.