Na mapach:
49°19′05″N 22°35′04″E/49,318056 22,584444

Rosolin
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Artykuł | 49°19′5″N 22°35′4″E |
- błąd | 39 m |
WD | 49°18'54"N, 22°35'18"E |
- błąd | 39 m |
Odległość | 466 m |
| ||||
| ||||
![]() Cerkiew św. Onufrego (obecnie w MBL w Sanoku) | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | bieszczadzki | |||
Gmina | Czarna | |||
Liczba ludności | 0 | |||
Strefa numeracyjna | 13 | |||
Tablice rejestracyjne | RBI | |||
SIMC | 0996241 | |||
![]() |
Rosolin – nieistniejąca obecnie wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna[1][2].
W połowie XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Rosolinie była Zofia Pawlikowska[3].
We wsi istniała drewniana cerkiew pw. św. Onufrego, zbudowana w 1750. Jako przykład bojkowskiej architektury sakralnej została przeniesiona do Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 183.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rosolin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 766 .
|