Rudolf Rosenberg-Łaszkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Rudolf Rosenberg-Łaszkiewicz
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia 3 czerwca 1893
Nowy Sącz
Data i miejsce śmierci 15 października 1957
Wellington
Przebieg służby
Siły zbrojne c. i k. Armia
Wojsko Polskie
Jednostki 9 Pułk Artylerii Polowej
Stanowiska kwatermistrz
Główne wojny i bitwy I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola

Rudolf Antoni Rosenberg-Łaszkiewicz[a] (ur. 3 czerwca 1893 w Nowym Sączu, zm. 15 października 1957 w Wellington) – major artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 czerwca 1893 w Nowym Sączu, w rodzinie Józefa i Klary[2].

Jesienią 1913 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Pułku Armat Polowych Nr 3 w Krakowie[3], który w 1916 został przemianowany na Pułk Armat Polowych Nr 5, a dwa lata później na Pułk Artylerii Polowej Nr 5. W szeregach tego oddziału walczył na frontach I wojny światowej[4][5][6]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów artylerii: chorążego (1 września 1913)[7], podporucznika i porucznika (1 lutego 1916)[8][9][10].

W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 6 Pułku Artylerii Polowej[11]. 19 stycznia 1921 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika artylerii, zaliczony do Rezerwy armii z równoczesnym powołaniem do służby czynnej[12], i przydzielony służbowo do Grupy Szkół Artylerii w Toruniu[13]. W tym samym roku został przeniesiony do 16 Pułku Artylerii Polowej w Grudziądzu[14][15]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 188. lokatą w korpusie oficerów artylerii[16]. W 1924 został przeniesiony do 21 Pułku Artylerii Polowej w Krakowie[17]. W grudniu 1925 został przeniesiony do 9 Pułku Artylerii Polowej w Siedlcach na stanowisko pełniącego obowiązki kwatermistrza[18]. 12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 9. lokatą w korpusie oficerów artylerii[19]. Z dniem 30 kwietnia 1927 został przeniesiony w stan nieczynny[20][21][22], a z dniem 31 grudnia 1929 w stan spoczynku[23].

Rudolf Rosenberg-Łaszkiewicz był żonaty z Olgą (ur. 25 czerwca 1902 w Krakowie), z którą miał syna Antoniego (ur. 19 lutego 1928 w Warszawie). Drugie dziecko zmarło 6 lipca 1931 i nie otrzymało imienia. 11 lipca 1930 przeniósł się z rodziną z Warszawy do Poznania, gdzie pracował jako kupiec[2].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[24].

Od 12 września 1939 pełnił służbę w Dowództwie Artylerii Grupy Obrony Lwowa na stanowisku II oficera sztabu[25][26].

Do 1948 razem z żoną pracował Obozie Polskich Dzieci w Pahiatua. Był kierownikiem magazynów, a żona tłumaczką języka angielskiego. Po likwidacji obozu przeniósł się do Wellington[27], gdzie zmarł 15 października 1957. Został pochowany na cmentarzu Karori[28].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
  • Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
  • Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej po raz drugi,
  • Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej po raz pierwszy,
  • Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Krzyż Wojskowy Karola[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 18 kwietnia 1931, na podstawie układu o adopcji, ogłoszono sprostowanie nazwiska mjr. st. sp. Rudolfa Rosenberga z „Rosenberg” na „Rosenberg-Łaszkiewicz”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 18 kwietnia 1931 roku, s. 202.
  2. ↑ a b e-kartoteka ↓.
  3. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 790.
  4. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 693.
  5. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 908.
  6. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1133.
  7. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 763.
  8. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 648.
  9. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 832.
  10. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1044.
  11. ↑ Kuś 1929 ↓, s. 28.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1921 roku, s. 222.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 12 lutego 1921 roku, s. 280.
  14. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 300, 847.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 745, 818.
  16. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 195.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 676, 742.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 133 z 18 grudnia 1925 roku, s. 725.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 120.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 136.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 235.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 377.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 16 listopada 1929 roku, s. 344.
  24. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 343, 993.
  25. ↑ Dokumenty 1997 ↓, s. 42, 210.
  26. ↑ Zarzycki 2005 ↓, s. 79, 97.
  27. ↑ Lista Personelu w Pahiatua. Kresy-Siberia Foundation. [dostęp 2021-01-16]..
  28. ↑ Search cemetery records. NZ government. [dostęp 2021-01-16]..
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 5 marca 1921 roku, s. 374.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rudolf_Rosenberg-Łaszkiewicz&oldid=62038871”