Salvatore Pappalardo
| |||
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | ![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 23 września 1918 Villafranca Sicula | ||
Data i miejsce śmierci | 10 grudnia 2006 Palermo | ||
Miejsce pochówku | Katedra w Palermo | ||
arcybiskup metropolita Palermo | |||
Okres sprawowania | 1970 – 1996 | ||
Wyznanie | katolickie | ||
Kościół | rzymskokatolicki | ||
Prezbiterat | 12 kwietnia 1941 | ||
Nominacja biskupia | 7 grudnia 1965 | ||
Sakra biskupia | 16 stycznia 1966 | ||
Kreacja kardynalska | 5 marca 1973 Paweł VI | ||
Kościół tytularny | S. Maria d'Itria al Tritone |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data konsekracji | 16 stycznia 1966 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | Amleto Giovanni Cicognani | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Guido Luigi Bentivoglio Antonio Samorè | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Salvatore Pappalardo (ur. 23 września 1918 w Villafranca Sicula, diecezja Agrigento, zm. 10 grudnia 2006 w Palermo) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Palermo, kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował na kilku katolickich uczelniach w Rzymie – Papieskim Seminarium Rzymskim, Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, Papieskiej Akademii Duchownej, Papieskim Athenaeum Laterańskim. 12 kwietnia 1941 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. W latach 1947-1965 pracował w watykańskim Sekretariacie Stanu, prowadził także działalność duszpasterską w Rzymie; wykładał na Papieskiej Akademii Duchownej i w Papieskim Athenaeum Laterańskim. Otrzymał tytuły tajnego szambelana papieskiego (1951) oraz prałata domowego (1961).
7 grudnia 1965 mianowany arcybiskupem tytularnym Mileto oraz pronuncjuszem w Indonezji; przyjął sakrę biskupią 16 stycznia 1966 w Rzymie z rąk kardynała Amleto Cicognaniego (sekretarza stanu). Zakończył misję dyplomatyczną w 1969 i został powołany na stanowisko prezydenta Papieskiej Akademii Duchownej.
17 października 1970 mianowany arcybiskupem Palermo (Sycylia); 5 marca 1973 wyniesiony do godności kardynalskiej, otrzymał tytuł prezbitera S. Maria d'Itria al Tritone. W 1978 dwukrotnie uczestniczył w konklawe. Po osiągnięciu wieku emerytalnego zrezygnował z rządów archidiecezją Palermo w kwietniu 1996.
Był specjalnym wysłannikiem papieża Jana Pawła II na Międzynarodowy Kongres Maryjny na Malcie (1983) oraz na Narodowy Kongres Eucharystyczny w Reggio Calabria (Włochy, 1988).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Salvatore Pappalardo w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
|