
Sandwich Południowy
| ||
![]() Zdjęcie satelitarne Montagu Island, największej w archipelagu | ||
Państwo | ![]() | |
Terytorium zamorskie | ![]() | |
Akwen | Morze Scotia | |
Wyspy | Montagu Island, Bristol Island, Saunders Island, Visokoi Island, Wyspa Zawadowskiego | |
Liczba wysp | 11 | |
Powierzchnia | 336 km² | |
Mapa![]() | ||
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego ![]() | ||
![]() |
Sandwich Południowy[1] (ang. South Sandwich Islands) – archipelag jedenastu wysp wulkanicznych na południowym Atlantyku. Stanowi część zamorskiego terytorium Georgia Południowa i Sandwich Południowy, poprzednio wchodził w skład brytyjskiej dependencji Falklandów.
Te bezludne wyspy mają powierzchnię 336 km². Tworzą łuk wyspowy pochodzenia wulkanicznego, ograniczają od wschodu Morze Scotia. Znajdują się na małej płycie tektonicznej, Płycie Sandwich. Na wschód od łuku wysp znajduje się Rów Sandwichu Południowego o głębkości 8428 m.
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
Wyspy zostały odkryte w 1775 przez Jamesa Cooka, a dokładnie zbadane w 1819 przez wyprawę Fabiana Bellingshausena. Wyspy zostały nazwane przez Cooka imieniem Johna Montagu, hrabiego Sandwich[2] (wynalazcy kanapki typu sandwich). Otrzymały nazwę wysp „południowych” aby odróżnić je od „Sandwich Islands”, ówczesnej nazwy Hawajów.
Wyspy[edytuj | edytuj kod]
Archipelag tworzą, od północy:
- Traversay Islands (nazwane na cześć rosyjskiego ministra marynarki Jeana Baptisty de Traversay):
- Candlemas Islands
- Saunders Island
- Montagu Island
- Bristol Island
- Southern Thule
- Bellingshausen Island
- Wyspa Cooka[1]
- Thule (Morrell Island).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych Świata. Maciej Zych (redaktor). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 677, 678. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ GNIS Detail - South Sandwich Islands