53°04′N 14°17′E/53,066667 14,283333Schwedt/Oder
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Niemcy
| ||||
| Kraj związkowy | Brandenburgia | ||||
| Zarządzający | Jürgen Polzehl↗ | ||||
| Powierzchnia | 205,57 km² | ||||
| Wysokość | 6 m n.p.m. | ||||
| Populacja (31.12.2013) • liczba ludności • gęstość |
30 539[1] 149 os./km² | ||||
| Nr kierunkowy | 03332, 033336 | ||||
| Kod pocztowy | 16303 | ||||
| Tablice rejestracyjne | UM | ||||
Położenie na mapie Brandenburgii   Schwedt/Oder | |||||
Położenie na mapie Niemiec  Schwedt/Oder | |||||
| 53°04′N 14°17′E/53,066667 14,283333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Niemcy
| |||||
Schwedt/Oder[2] – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Uckermark, nad Odrą, przy granicy z Polską.
Pod względem liczby mieszkańców jest największym miastem w powiecie. W roku 1992 miasto liczyło 49 tys. mieszkańców, w roku 2003 – 38,7 tys., na dzień 31 grudnia 2014 Schwedt/Oder zamieszkiwane było przez 30 273 mieszkańców.
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa pochodzenia słowiańskiego, poświadczona w źródłach średniowiecznych w formie Scwet (1265), Zuet (1269), Zweth (1271), Zswet (1295), Zweth (1321), Sweit (1354), Sweet (1373), Swet (1375). Rekonstruowana połabska forma *Svět od *svět „światło”[3]. Forma polska: Świecie nad Odrą, Świecie Odrzańskie[4][5], ew. Świeć[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zbudowane w miejscu słowiańskiej osady. Od XII wieku stanowiło przedmiot sporów pomiędzy Marchią Brandenburską a księstwem pomorskim. W 1354 zostało przekazane przez margrabiego Brandenburgii Ludwika VI Rzymianina Pomorzu. W 1434 bezskutecznie oblegane przez elektora brandenburskiego Fryderyka I.
W 1481 r. miejscowość zakupił hrabia Johann von Hohnstein. W latach 1513 i 1587 odnowiono prawa miejskie. W 1609 wygasła tutejsza linia Hohnsteinów, a w trakcie wojny trzydziestoletniej miasto zostało przeszło 30-krotnie splądrowane. W 1631 roku w mieście rozbił obóz król szwedzki Gustaw II Adolf przed bitwą pod Breitenfeld. W 1637 zostało podpalone przez szwedzkie wojska pod wodzą Johana Banéra. W latach 1689–1788 miasto było siedzibą bocznej linii margrabiów Brandenburgii, po czym znalazło się pod kontrolą Królestwa Prus. W 1871 zostało częścią zjednoczonych Niemiec.
Znacznie zniszczone w 1945 podczas II wojny światowej[7]. Po wojnie znalazło się w radzieckiej strefie okupacyjnej Niemiec, z której w 1949 utworzono NRD. Od 1990 roku leży w granicach Republiki Federalnej Niemiec.
Po 1990 do miasta przyłączono szereg wsi: w 1993 Blumenhagen, Gatow i Kunow, w 1998 Kummerow, w 2001 Criewen i Zützen, w 2002 Stendell, w 2003 Hohenfelde. 26 października 2003 przyłączono także miasteczko Vierraden.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół francuski z lat 1777–1779 r. w stylu barokowym, współcześnie sala koncertowa
- Kościół rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, neogotycki, wybudowany w latach 1895–1898
- Kościół luterański pw. św. Katarzyny z lat 1887–1890, zniszczony w 1945, odbudowany w latach 1951–1956
- Fragment murów miejskich
- Młyn miejski z końca XIX w., neogotycki
- Gmach sądu z końca XIX w., neogotycki
- Wieża ciśnień z 1911 r.
- Mykwa z 1862 r.
- Budynek Muzeum Miejskiego (Stadtmuseum)
- Ruiny zamku z XIII w. w Vierraden
- Ratusz w Vierraden
- Młyn w Vierraden
- Kościół św. Krzyża z 1788 r. w Vierraden (od 1945 w ruinie)
- Pałac w Criewen z 1746 r., przebudowany w latach 1818 i 1910
- Kościół w Criewen z 1822 r.
- Kościół w Kunow z XIII w. w stylu romańskim
- Kościół luterański w Kummerow
- Kościół z XIII w. w Zützen, później przebudowywany
- Kościół luterański w Stendell
- Dom celny w Stendell
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W mieście znajduje się wielka rafineria ropy naftowej, dostarczanej rurociągiem „Przyjaźń” z Rosji, a także rurociągi do miasta Rostock. W mieście znajduje się także jedna z największych spalarni odpadów w Europie, w której spalane są śmieci z Brandenburgii i Pomorza Przedniego.
Transport[edytuj | edytuj kod]
_train_station.JPG)
W mieście znajduje się stacja kolejowa oraz port rzeczny na kanale Hohensaaten-Friedrichsthal obsługujący miejscową papiernie i rafinerię.
Przez miasto przebiegają drogi krajowe B2 i B166.
Do 2007 roku istniało drogowe przejście graniczne Krajnik Dolny-Schwedt.
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ www.statistik-berlin-brandenburg.de.
- ↑ Urzędowa forma nazwy jest dwuczłonowa, przy czym drugi wyraz zapisywany jest po ukośniku; potocznie nazwę miasta skraca się do samego Schwedt.
- ↑ Brandenburgisches Namensbuch, Teil VIII: Die Ortsnamen der Uckermark, Weimar 1996, s. 223.
- ↑ Mapa Polski 1:500 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1947 [1].
- ↑ Jarosław Kociuba „Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego”, Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012.
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt I. Poznań: 1934.
- ↑ Trasy dojazdowe do Berlina. W: A.Górny Z.Kulczycki: Przewodnik po Niemieckiej Republice Demokratycznej. Warszawa: SiT, 1978, s. 38.
| |||||||||||||
![[1]](http://maps.mapywig.org/m/WIG_maps/series/500K_post-WW2/MAPA_POLSKI_1_500_000_SZCZECIN_1.jpg){kind=link}