Shuttle-C
| ||
| Producent |  USA
| |
| Data pierwszego startu | nigdy nie użyta | |
| Statystyki | ||
| Zdolność wynoszenia | 77 000 kg na wysokość 400 km | |
| Siła ciągu przy starcie | 20 299,20 kN | |
| Wymiary | ||
| Długość | 56,0 m | |
| Średnica | 8,70 m | |
| Masa całkowita | 1 966 675 kg | |
| Stopnie rakiety | ||
| Stopień 0. | 2x Shuttle Solid Rocket Boosters | |
| Stopień 1. | 1x Shuttle External Tank + 3x SSME | |
| Stopień 2. | 1x Shuttle-C | |
Shuttle-C – powstały w latach 80. projekt ciężkiej rakiety nośnej bazującej na konstrukcji wahadłowców. Rakieta ta miała stanowić uzupełnienie do programu Space Transportation System, jednak w 1995 projekt anulowano.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Shuttle-C miała kształt kontenera wyposażonego w silniki rakietowe oraz dysze orientacyjne, zamontowanego na zbiorniku zewnętrznym z podczepionymi dodatkowymi rakietami na paliwo stałe (stąd literka C w nazwie).
Komponenty rakiety Shuttle-C zapożyczone od promów kosmicznych:
- 2 dopalacze zasilane paliwem stałym
- zbiornik zewnętrzny promu kosmicznego
- 3 silniki SSME, 2 silniki OMS i zestaw dysz RCS
Shuttle-C miała służyć do wynoszenia satelitów zarówno wojskowych, jak i komunikacyjnych, a także jako dodatek do misji wahadłowców. Były też plany by użyć Shuttle-C do załogowej wyprawy na Marsa (załoga miała być dostarczona przez prom), jednak zrezygnowano z tej koncepcji.
Po anulowaniu[edytuj | edytuj kod]
W roku 2005 powstała koncepcja opracowania nowej rakiety bazującej zarówno na Shuttle-C, jak i promach kosmicznych pod nazwą Shuttle-Derived Launch Vehicle. W 2006 powstał projekt tej rakiety (dziś znanej jako Ares V), jednak pomysłu tego nie zrealizowano. Domniemanym następcą Shuttle-C ma być Space Launch System, jednak z wyglądu bardziej niż prom kosmiczny przypomina on rakietę Saturn V z rakietami dodatkowymi na paliwo stałe.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
W odpowiedzi na rakietę Shuttle-C inżynierowie ze Związku Radzieckiego opracowali kontener ładunkowy o nazwie Buran-T. W przeciwieństwie do Shuttle-C nie był wyposażony w silniki. Miał on służyć do wyniesienia specjalnego stopnia rakietowego z podczepionym ładunkiem. Był opracowany z myślą o bezzałogowych startach rakiety Energia, jednak nigdy nie poleciał w kosmos z powodu porzucenia produkcji Energii.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mark Wade: Shuttle C (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line].
- Shuttle-C (ang.). W: GlobalSecurity.org [on-line].
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
