49°47′34″N 22°18′46″E/49,792778 22,312778Sielnica (województwo podkarpackie)
| Artykuł | 49°47′34″N 22°18′46″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 49°48'N, 22°19'E, 49°47'32.46"N, 22°19'21.00"E |
| - błąd | 2331 m |
| Odległość | 898 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  podkarpackie
| |||
| Powiat | przemyski | |||
| Gmina | Dubiecko | |||
| Liczba ludności (2011) | 346[1][2] | |||
| Strefa numeracyjna | 16 | |||
| Kod pocztowy | 37-750[3] | |||
| Tablice rejestracyjne | RPR | |||
| SIMC | 0600987 | |||
Położenie na mapie gminy Dubiecko  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | ||||
| 49°47′34″N 22°18′46″E/49,792778 22,312778
| ||||
Sielnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko[4].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0600993 | Bylacin | część wsi |
| 1043017 | Dział | przysiółek |
| 0601001 | Łączki | część wsi |
| 0601018 | Poręba | część wsi |
| 0601024 | Przedsielnica | przysiółek |
| 0601030 | Radonówki | przysiółek |
| 0601047 | Tarki | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o m. Synnicza pochodzi z 8 listopada 1377 r.
Wykopaliska prowadzone w 1984 r. świadczą o istnieniu tu osady obronnej z wczesnej epoki kamiennej. Najstarszymi obiektami tu znalezionymi są wiórowiec krzemienny pochodzący z kultury wschodniograweckiej, toporek kamienny z epoki neolitu, krzemienny grocik sercowaty, zgrzebło krzemienne. Dowiedziono istnienie tu osady prehistorycznej i grodziska średniowiecznego.
Na przełomie XVII i XVIII wieku wieś, należąca do dóbr dynowskich, które Teofila Czartoryska wniosła w posagu Grzegorzowi Antoniemu Ogińskiemu, hetmanowi wielkiemu litewskiemu, była dzierżawiona przez Malczewskich herbu Tarnawa, m.in. Jana Franciszka Malczewskiego, ojca Antoniego i prapradziadka poety Antoniego (autora poematu „Maria”) i generała Konstantego[6]. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Sielnica był Apolinary Dydyński[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Sielnica w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2018-04-08] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-04-08].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1145 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Maria Dernałowicz, Antoni Malczewski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1967
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 195.
| |||||||||||||||
- ↑ Zasanie 1.) os. dom. do Sielnicy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 438.