Skrucha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Alegoria próżności i skruchy (1616) Cornelis van Haarlem, Muzeum w Strasburgu.

Skrucha – refleksja nad własnym zachowaniem i poczucie żalu za złe czyny. Zwykle wiąże się z postanowieniem zmiany i prowadzenia bardziej odpowiedzialnego życia. Może stanowić jeden z elementów psychoterapii.

Wymiar religijny[edytuj | edytuj kod]

W wielu religiach, jak np. w chrześcijaństwie, jest to warunek odpuszczenia grzechów.

W Kościele katolickim skrucha często wiąże się z wyznaniem grzechów podczas spowiedzi – żal za grzechy jest jednym z pięciu warunków jej dobrego odprawienia[1].

U Świadków Jehowy skrucha, czyli zmiana nastawienia. Obejmuje także żal za wszystko, co doprowadziło do grzechu. Jest jednym z kroków prowadzących do uzyskania Bożego przebaczenia[2][3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ KKK, 1423
  2. ↑ Watchtower: Czy Bóg mi przebaczy?. jw.org. [dostęp 2016-09-02].
  3. ↑ Watchtower. Czym jest skrucha?. „Jeremiasz przekazuje nam słowo od Boga”, s. 75, 2010. Towarzystwo Strażnica. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skrucha&oldid=52040401”