45°47′N 19°07′E/45,783333 19,116667Sombor
| |||
_-_main_street.jpg) Główny deptak miasta | |||
| |||
| Państwo |  Serbia
| ||
| Prowincja autonomiczna |  Wojwodina
| ||
| Okręg | zachodniobacki | ||
| Gmina | Sombor | ||
| Burmistrz | Nemanja Delić | ||
| Powierzchnia | 1178 km² | ||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
47 623[1] | ||
| Nr kierunkowy | (+381) 025 | ||
| Kod pocztowy | 25000 | ||
| Tablice rejestracyjne | SO | ||
Położenie na mapie Wojwodiny  | |||
Położenie na mapie Serbii  | |||
| 45°47′N 19°07′E/45,783333 19,116667
| |||
| Strona internetowa | |||
Sombor (cyr. Сомбор, węg. Zombor, rus. Зомбор, Zombor) – miasto w północnej Serbii, w Wojwodinie, stolica okręgu zachodniobackiego i siedziba miasta Sombor. Leży w pobliżu granicy z Węgrami, nad Kanałem Dunaj-Cisa-Dunaj. W 2011 roku liczyło 47 623 mieszkańców[1].
Wśród mieszkańców 63% stanowią Serbowie, 11% Węgrzy, 8% Chorwaci. Miasto jest oficjalnie dwujęzyczne - obok serbskiego używa się języka węgierskiego.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Główny plac miasta nosi nazwę Trg Svetog Trojstva. Władze samorządowe swą siedzibę mają natomiast na placu Cara Uroša. Na placu Republiki zlokalizowane jest Muzeum Miejskie. Za najstarszą budowlę w mieście uważana jest Wieża Paszy, która należy do miejskiego archiwum[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza zanotowana historycznie nazwa miasta to Czoborszentmihály. Pochodziła od rodu Czoborów, władających tymi terenami w XIV wieku. W XV wieku w mieście zniesiono twierdzę. W 1541 roku Sombor znalazł się w granicach Imperium Osmańskiego, a w XVII wieku Austrii. Reprezentacyjna zabudowa miasta powstała na przełomie XVIII i XIX wieku. W 1842 roku na miejscu zamku hrabiego Jovana Brankovicia powstał ratusz miejski. W XX wieku Sombor stracił na znaczeniu na rzecz Nowego Sadu. Po zmianach administracyjnych został stolicą okręgu zachodniobackiego[2].
Transport[edytuj | edytuj kod]
Miasto posiada połączenia kolejowe z Nowym Sadem, Vrbasem i Suboticą. Miejski dworzec autobusowy mieści się przy ulicy Staparski put[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. u Republici Srbiji (serb.). Republički zavod za statistiku. [dostęp 2019-08-12].
- ↑ a b c praca zbiorowa: Bałkany. Bośnia i Hercegowina, Serbia, Macedonia, Kosowo : przewodnik. Helion, 2013, s. 282–283. ISBN 978-83-246-5827-5.
| ||||