Stangret
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania

Stangreci warszawscy wg Tygodnika Illustrowanego, rok 1867
Stangret (z niem. Stangenreiter) – dawniej powożący końmi w bryczce lub karecie, będący w służbie u właściciela pojazdu, którym był np. dziedzic.
Do prawidłowego powożeniu zaprzęgiem wielokonnym stangret potrzebował pomocnika zwanego forysiem. W przeciwieństwie do furmana czy woźnicy, często powoził ubrany w liberię.
W powieści pt. Stangret jaśnie pani Stanisławy Fleszarowej-Muskat, stangret występuje nie tylko w tytule utworu ale jest jego głównym bohaterem. Najbardziej znanym synem stangreta był premier Węgier Imre Nagy[1]. Stangretem był też François-Dominique Toussaint L’Ouverture, przywódca powstania niewolników na Haiti[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9.
- Stanisława Fleszarowa-Muskat , Stangret Jaśnie Pani, Gdańsk: Oskar, 2012, ISBN 978-83-8992-382-0, OCLC 812725211 .
- Iza Bieżuńska-Małowist , Marian Małowist , Niewolnictwo.Wielkie problemy dziejów człowieka, Warszawa: „Czytelnik”, 1987, ISBN 83-07-01489-1, OCLC 835870935 .