Stanisław Dąbrowski (malarz)

Stanisław Dąbrowski
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1892 Krosno
Data i miejsce śmierci	4 września 1973 Kraków
Dziedzina sztuki	malarstwo

Stanisław Dąbrowski (ur. 16 lipca 1892 w Krośnie, zm. 4 września 1973 w Krakowie) – polski malarz, grafik i historyk sztuki. Malował pejzaże, martwą naturę, kompozycje rodzajowe, rzadziej portrety.

Życiorys

Uczęszczał do Szkoły Sztuk Pięknych w Kazaniu, naukę kontynuował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował od 1909 do 1913 pod kierunkiem Wojciecha Weissa i Józefa Mehoffera. Równolegle był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego gdzie ukończył historię sztuki. Umiejętności malarskie rozwijał w Monachium i Paryżu, skąd powrócił w 1914.

Wstąpił do Legionów Polskich, gdzie zaszeregowano go do 2 kompanii III baonu 1 Pułku Piechoty, a następnie w 6 pułku piechoty II Brygady. W 1916 Stanisław Dąbrowski został przeniesiony do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, a następnie do Centralnego Biura Wydawnictw, gdzie współpracował ze Stanisławem Romanem Czaplickim. W 1917 przeniesiono go do Inspektoratu Zaciągu w Przemyślu, który stanowił rezerwę dla Polskiego Korpusu Posiłkowego. Na stopień chorążego kancelaryjnego został mianowany 1 stycznia 1917. Przeszedł wyszkolenie w przemyskiej Szkole Oficerów Polskiego Korpusu Posiłkowego. 2 lutego 1918 został aresztowany i osadzony w obozie w Witkowicach. Po listopadzie 1918 został oficerem Wojska Polskiego, znalazł zatrudnienie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako inspektor referatu do spraw rewindykacji zabytków wywiezionych przez zaborcę do Austrii i Niemiec.

W 1921 przeszedł do rezerwy i został nauczycielem rysunku w krakowskich szkołach średnich. Od 1923 ograniczył pracę zawodową na rzecz malarstwa, brał udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą. Od 1924 przez czterdzieści lat regularnie wyjeżdżał na plenery malarskie do Zakopanego i Białki Tatrzańskiej, gdzie w kościele znajduje się wiele obrazów jego pędzla. Helena Blum w 1947 skomentowała jego wystawę następującymi słowami: w bardzo kolorowym namalowanym motywie zatraca się zupełnie indywidualność artysty, który tkwi w kręgu doświadczeń dawnego, dobrego malarstwa W. Weissa. Lecz gdy malarstwo Weissa reprezentowało pewien styl i epokę, Dąbrowski oznacza tylko jej epigonizm. Był członkiem Cechu Artystów Plastyków Jednoróg.

Bibliografia

• Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Grażyna i Przemysław Witkowie „Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej”, Oleandry nr. 16 (maj 2005)
• Serwis tatrzański, Dąbrowski Stanisław
• Koneser Kraków, salon dzieł sztuki, Dąbrowski Stanisław
• Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-06-24].