Stefan Gałyński
| ||
 podpułkownik audytor
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 26 stycznia 1896 Szczakowa | |
| Data śmierci | 14 marca 1970 | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne | Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne | |
| Jednostki | Wojskowy Sąd Okręgowy Nr I Ministerstwo Spraw Wojskowych | |
| Stanowiska | sędzia śledczy | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa II wojna światowa | |
| Odznaczenia | ||
   
| ||
Stefan Gałyński (ur. 26 stycznia 1896 w Szczakowej, zm. 14 marca 1970) – podpułkownik audytor Wojska Polskiego, działacz emigracyjny, minister Rządu RP na uchodźstwie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W sierpniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich, do grudnia 1917 służył w 3 pułku piechoty, następnie w Sądzie Polowym Legionów. W lutym 1918 internowany, w listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, w 1922 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1928 awansowany do stopnia majora. Pełnił służbę w Departamencie Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych[1]. 5 grudnia 1930 Prezydent RP mianował go sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł z Dep. Sprawiedl. MSWojsk. do Wojskowego Sądu Okręgowego nr I w Warszawie na stanowisko sędziego śledczego[2]. W sierpniu 1931 został przeniesiony do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych[3][4].
We wrześniu 1939 przedostał się do Rumunii, gdzie był internowany, następnie przekazany władzom niemieckim. W latach 1941–1945 przebywał w obozach jenieckich Oflag VI E Dorsten i Oflag VI B Dössel,. Po wojnie pozostał na emigracji. W 1959 został awansowany przez władze RP na uchodźstwie do stopnia pułkownika audytora[5]. Był członkiem III Rady Rzeczypospolitej Polskiej (od 1963), w 1967 został jej przewodniczącym, ale ustąpił z funkcji w lutym 1968 – został bowiem ministrem bez teki w rządzie Aleksandra Zawiszy. Był także członkiem IV Rady Rzeczypospolitej Polskiej.
Jego żoną była Maria Gałyńska.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie 19 marca 1970 przez Prezydenta RP na Uchodźstwie[6]
- Krzyż Niepodległości[7]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie[7]
- Złoty Krzyż Zasługi[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 695.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 90, 93.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 237.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 309, 429.
- ↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 14, Nr 4 z 30 czerwca 1969.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 3, Nr 1 z 14 kwietnia 1970.
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 309.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Stefan Gałyński. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-10-18].
- Romuald Turkowski Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1945-1972, wyd. Warszawa 2001
| ||||||
- Członkowie III Rady Rzeczypospolitej Polskiej
- Członkowie IV Rady Rzeczypospolitej Polskiej
- Jeńcy Oflagu VI E Dorsten
- Jeńcy Oflagu VI B Dössel
- Ludzie urodzeni w Szczakowej
- Majorowie audytorzy II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Polscy ministrowie emigracyjni
- Pułkownicy mianowani przez władze RP na uchodźstwie po 1947
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1970
- Żołnierze piechoty Legionów Polskich
- Żołnierze Wojska Polskiego internowani w Rumunii w czasie II wojny światowej
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej