Steve Johnson
| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1989 Orange | |
Wzrost | 188 cm | |
Masa ciała | 86 kg | |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |
Status profesjonalny | 2012 | |
Zakończenie kariery | aktywny | |
Trener | Peter Smith, Marc Lucero | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 4 | |
Najwyżej w rankingu | 21 (25 lipca 2016) | |
Australian Open | 3R (2015, 2016) | |
Roland Garros | 3R (2015, 2017, 2018) | |
Wimbledon | 4R (2016) | |
US Open | 3R (2012) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 1 | |
Najwyżej w rankingu | 39 (23 maja 2016) | |
Australian Open | 3R (2020) | |
Roland Garros | 3R (2018) | |
Wimbledon | 2R (2015) | |
US Open | SF (2015) |
![]() | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Steve Johnson (ur. 24 grudnia 1989 w Orange) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową Johnson rozpoczął w 2012 roku.
W grze pojedynczej, w zawodach wielkoszlemowych jego najlepszym wynikiem jest awans do czwartej rundy Wimbledonu 2016, ponosząc porażkę z Rogerem Federerem. Amerykanin jest także czterokrotnym zwycięzcą zawodów ATP World Tour z sześciu rozegranych finałów.
W grze podwójnej Johnson wygrał jeden turniej rangi ATP World Tour oraz przegrał cztery finały.
We wrześniu 2015 roku Johnson zadebiutował w reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa.
W sierpniu 2016 roku Johnson zdobył wspólnie z Jackiem Sockiem brązowy medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. Mecz o udział w finale przegrali z parą Florin Mergea–Horia Tecău, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 6:2, 6:4 z Danielem Nestorem i Vaskiem Pospisilem[1].
W rankingu gry pojedynczej Johnson najwyżej był na 21. miejscu (25 lipca 2016), a w klasyfikacji gry podwójnej na 39. pozycji (23 maja 2016).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
Legenda |
Wielki Szlem |
ATP World Tour Finals |
ATP World Tour Masters 1000 |
Igrzyska olimpijskie |
ATP World Tour 500 |
ATP World Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–2)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 25 października 2015 | Wiedeń | Twarda (hala) | ![]() |
6:4, 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 1. | 25 czerwca 2016 | Nothingham | Trawiasta | ![]() |
7:6(5), 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 16 kwietnia 2017 | Houston | Ceglana | ![]() |
6:4, 4:6, 7:6(5) |
Zwycięzca | 3. | 15 kwietnia 2018 | Houston | Ceglana | ![]() |
7:6(2), 2:6, 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 22 lipca 2018 | Newport | Trawiasta | ![]() |
7:5, 3:6, 6:2 |
Finalista | 2. | 25 sierpnia 2018 | Winston-Salem | Twarda | ![]() |
4:6, 4:6 |
Gra podwójna (1–4)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 27 lipca 2014 | Atlanta | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 7:5, 5–10 |
Finalista | 2. | 16 lutego 2016 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 21 maja 2016 | Genewa | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 6:1 |
Finalista | 3. | 19 lutego 2017 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 16 lutego 2020 | Nowy Jork | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(5), 6:7(6) |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Steve Johnson Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-04-16] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 20 sierpnia 2013].