Sylwia Spurek
| ||
![]() | ||
Pełne imię i nazwisko | Sylwia Iwona Spurek | |
Data i miejsce urodzenia | 29 stycznia 1976 Skarżysko-Kamienna | |
Zawód, zajęcie | radczyni prawna | |
Narodowość | polska | |
Tytuł naukowy | dr nauk prawnych (prawo karne) | |
Edukacja | City University of New York | |
Alma Mater | Uniwersytet Łódzki | |
Uczelnia | Uniwersytet Warszawski | |
Wydział | Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego | |
Stanowisko | zastępczyni rzecznika praw obywatelskich ds. równego traktowania (2015–2019), posłanka do Parlamentu Europejskiego IX kadencji (od 2019) | |
Partia | Wiosna (2019) | |
Partner | Marcin Anaszewicz (od 2001) | |
Strona internetowa |
Sylwia Iwona Spurek (ur. 29 stycznia 1976 w Skarżysku-Kamiennej) – polska prawniczka oraz działaczka społeczna i polityczna.
Doktor nauk prawnych, wykładowczyni akademicka, radczyni prawna, legislatorka[1]. Specjalizuje się w prawie karnym, administracyjnym, międzynarodowym i konstytucyjnym[2]. Jest członkinią Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego oraz Polskiego Towarzystwa Legislacyjnego. W latach 2015–2019 zastępczyni rzecznika praw obywatelskich, deputowana do Parlamentu Europejskiego IX kadencji (od 2019).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie i kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]
Od 1991 uczęszczała do II Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Skarżysku-Kamiennej, w którym zdała maturę w 1995[3]. W 2000 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego[4]. Pracę magisterską poświęciła problematyce udziału organizacji kobiecych w postępowaniu cywilnym[5]. W tym samym roku była stypendystką Legal Fellowship Program i uczestniczką zajęć International Women’s Human Rights Clinic na City University of New York. W 2004 ukończyła aplikację legislacyjną[6].
Była wykładowczynią m.in. na Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Polskiej Akademii Nauk na studiach podyplomowych Gender Mainstreamingu. Jest autorką publikacji z zakresu problemu przemocy w rodzinie, równego traktowania i dyskryminacji[4][7]. Posiada certyfikat specjalistki w zakresie pomocy ofiarom przemocy Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” IPZ PTP[8]. W 2012 obroniła rozprawę doktorską na temat prawnych aspektów przeciwdziałania przemocy w rodzinie, ze skupieniem na izolacji sprawcy od ofiary (jej promotorką była Eleonora Zielińska)[4][9].
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Od 2002 do 2005 pracowała w Sekretariacie Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, gdzie zajmowała się m.in. rządowym projektem ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. W latach 2008–2015 była członkinią Zespołu do spraw Europejskiego Trybunału Praw Człowieka przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2010–2012 była przedstawicielką Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Komitecie Ochrony Praw. Do 2014 była radcą Prezesa Rady Ministrów w Departamencie Prawnym Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Następnie, do czerwca 2015 była wiceszefową Biura Pełnomocniczki Rządu do Spraw Równego Traktowania i odpowiadała między innymi za koordynację prac rządowych nad ratyfikacją Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej[8]. 22 września 2015 została zastępczynią rzecznika praw obywatelskich ds. równego traktowania[10]. Złożyła rezygnację z tej funkcji z dniem 28 lutego 2019[11], w związku z planami zaangażowania politycznego[2].
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Ekspertka European Institute for Gender Equality (UE)[12], Gender Equality Unit (CoE)[13] i United Nations Population Fund (UNDP)[14]. W latach 2017–2019 członkini zarządu Equinet[15]. Do 2019 członkini honorowa Rady Programowej Funduszu Feministycznego Femfund, zbierającego fundusze i przyznającego granty organizacjom feministycznym.
W marcu 2019 wraz z partnerem Marcinem Anaszewiczem wydała książkę Związek partnerski, rozmowy o Polsce, a cały zysk ze sprzedaży książki został przekazany na rzecz fundacji Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt Viva![16].
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
Z początkiem marca 2019 zaangażowała się w polityczny projekt Roberta Biedronia – partię Wiosna[17]. Z listy tej partii w wyborach w tym samym roku uzyskała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego w okręgu wielkopolskim[18], zasiadając we frakcji Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim. Została członkinią Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, a także zastępcą członka Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności; Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi; Delegacji do spraw stosunków z Kanadą[19]. 28 października 2019 zrezygnowała z członkostwa w Wiośnie[20]. 28 września 2020 odeszła z frakcji S&D, a dwa dni później dołączyła do frakcji Zieloni – Wolny Sojusz Europejski, zostając jednocześnie w PE reprezentantką Partii Zieloni[21].
Poglądy i krytyka[edytuj | edytuj kod]
Feminatywy[edytuj | edytuj kod]
Jest przeciwniczką tzw. męskiej dominacji językowej i określa siebie, używając żeńskich końcówek w zawodach, które wykonuje[1].
Kwestia przemocy domowej[edytuj | edytuj kod]
Sylwia Spurek jest krytykowana za wypowiedzi, w których mówi, że „przemoc ma płeć i jest to płeć męska”[22][23] – według krytykujących sugerujące, że jedynie mężczyźni dopuszczają się przemocy domowej[24][25]. Odnosząc się do tej krytyki, Sylwia Spurek w wywiadzie powiedziała[23]:
Często powtarzam, że nie umniejszam krzywdy żadnej z ofiar, zdaję sobie sprawę, że bardzo różne grupy, także mężczyźni, doświadczają przemocy w rodzinie. Z tym, że to „także” nie może oznaczać: porównywalnie. Statystyki są bardzo wyraźne, pokazują, że większość dorosłych ofiar to kobiety.
Prawa zwierząt[edytuj | edytuj kod]
Sylwia Spurek deklaruje się jako weganka i obrończyni praw zwierząt[2].
21 stycznia 2020, na pięć dni przed Dniem Pamięci o Ofiarach Holokaustu, Sylwia Spurek na swoim Twitterze udostępniła grafikę australijskiej artystki Jo Frederiks, na której znajdowały się krowy mleczne w pasiastych koszulach zdobionych Gwiazdą Dawida[26]. Zwierzęta były związane łańcuchem, a za nimi kryła się pokryta krwią ściana. Eurodeputowana utrzymywała, iż jej wpis miał jedynie skłonić do refleksji na temat praw zwierząt[27], jednak w mediach pojawiły się oskarżenia o antysemityzm i relatywizowanie ludzkiego cierpienia[28][29][30][31][32][33][34][35][36]. Na zarzuty Sylwia Spurek odpowiadała, powołując się na cytat z Isaaca Singera:
- „Zadowolenie, z jakim człowiek może robić z innymi gatunkami, co tylko mu się podoba, ilustruje najskrajniejsze teorie rasistowskie, zasadę według której silniejszemu wszystko wolno”[37].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Drogi ku płodności. Wszystko o diagnostyce, leczeniu i metodach wsparcia w niepłodności (2011), praca zbiorowa[38].
- Izolacja sprawcy od ofiary. Instrumenty przeciwdziałania przemocy w rodzinie (2013), rozprawa doktorska[39].
- Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. Komentarz (2016), współautorka[40].
- MERITUM Pomoc społeczna. Wsparcie socjalne. Poradnik (2016), praca zbiorowa[41].
- Związek Partnerski, rozmowy o Polsce (2019), wraz z Marcinem Anaszewiczem[42].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sylwia Spurek. rpo.gov.pl, 2017-07-11. [dostęp 2019-11-28].
- ↑ a b c Sylwia Spurek: Kobiety, które padają ofiarą przemocy w rodzinie, wcześniej często zgłaszały przemoc wobec zwierząt. wysokieobcasy.pl, 2018-10-04. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ Mateusz Bolechowski: Europosłanka z partii Roberta Biedronia pochodzi ze... Skarżyska-Kamiennej. Zobacz, kim jest Sylwia Spurek. echodnia.eu, 2019-08-13. [dostęp 2020-03-15].
- ↑ a b c Dr Sylwia Spurek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-01-08] .
- ↑ Paulina Szewioła: Sylwia Spurek – feministka. prawo.gazetaprawna.pl, 2015-11-06. [dostęp 2020-03-15].
- ↑ Członkini PTPA doktorem nauk prawnych!. ptpa.org.pl. [dostęp 2020-03-15].
- ↑ Sylwia Spurek. genderstudies.pl. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ a b dr Sylwia Spurek. rpo.gov.pl, 2017-07-11. [dostęp 2019-03-02].
- ↑ Sylwia Spurek. genderstudies.pl. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ Dr Sylwia Spurek Zastępczynią RPO ds. Równego Traktowania. rpo.gov.pl, 2015-09-25. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ Sylwia Spurek złożyła rezygnację z funkcji zastępczyni RPO. rpo.gov.pl, 2019-02-21. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ An analysis of the Victims’ Rights Directive from a gender perspective (ang.). eige.europa.eu. [dostęp 2018-06-04].
- ↑ Regional Conference in Chisinau (ang.). coe.int. [dostęp 2018-06-04].
- ↑ Polityka równości płci. Polska 2007 – Raport. rownosc.info. [dostęp 2018-06-04].
- ↑ Zastępczyni RPO w Zarządzie Equinet. rpo.gov.pl, 2017-10-11. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ Mike Urbaniak: Spurek i Anaszewicz: Radykałowie zmieniają świat. vogue.pl, 2019-05-12. [dostęp 2020-03-15].
- ↑ Była zastępczyni RPO w szeregach Wiosny Biedronia. radiozet.pl, 2019-03-01. [dostęp 2019-03-02].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-10-03].
- ↑ Sylwia Spurek opuszcza Wiosnę Biedronia. rp.pl, 2019-10-28. [dostęp 2019-11-07].
- ↑ Sylwia Spurek dołącza do grupy Zielonych w Parlamencie Europejskim. partiazieloni.pl, 2020-09-30. [dostęp 2020-09-30].
- ↑ Dr Sylwia Spurek: przemoc ma płeć, czy tego chcemy, czy nie. onet.pl, 2017-03-07. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b Magdalena Rigamonti: Sylwia Spurek: W Polsce to milczenie jest biciem. gazetaprawna.pl, 2019-01-04. [dostęp 2020-04-06].
- ↑ Magdalena Raducha: Samozwańczy Rzecznik Praw Mężczyzn atakuje Sylwię Spurek. Chce jej odwołania. wp.pl, 2019-01-06. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Bartosz Godziński: Kim jest samozwańczy Rzecznik Praw Mężczyzn? Twierdzi, że „kobiety specjalizują się w przemocy psychicznej”. natemat.pl, 2019-01-11. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Post na profilu oficjalnym. twitter.com, 2020-01-21. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Post na profilu oficjalnym. twitter.com, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Łukasz Dynowski: Sylwia Spurek atakowana ze wszystkich stron. Krzysztof Bosak komentuje. o2.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ „Nad wyraz odrażające”. Jonny Daniels składa skargę na Sylwię Spurek. dorzeczy.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Sylwia Spurek z Wiosny porównuje rzeź krów do Holokaustu. Skandaliczna grafika. salon24.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Rodziny ofiar obozów koncentracyjnych pozwą europosłankę Sylwię Spurek. tysol.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Europosłanka Sylwia Spurek została okrzyknięta antysemitką – wszystko przez porównanie przemysłowej hodowli krów do Holocaustu. bezprawnik.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Kontrowersyjny wpis europosłanki Lewicy. Porównała cierpienie zwierząt z Holokaustem. onet.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Sława Sylwii Spurek dotarła do Izraela. Będzie pozew przeciwko europosłance. cenyrolnicze.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Sylwia Spurek zamieściła obraz Jo Frederiks, przedstawiający krowy w więziennych pasiakach. Muzeum Auschwitz: Instrumentalizacja tragedii. polskatimes.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ „Ten obraz obraża ofiary Shoah”. Europosłanka porównuje zgładzonych Żydów do zwierząt. tvp.info, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Post na profilu oficjalnym. twitter.com, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22].
- ↑ Drogi ku płodności. Wszystko o diagnostyce, leczeniu i metodach wsparcia w niepłodności 2011. naukowa.pl. [dostęp 2019-06-17].
- ↑ Sylwia Spurek: Izolacja sprawcy od ofiary. Instrumenty przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Wolters Kluwer Polska, 2013-03-19. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ Eleonora Zielińska, Wojciech Zalewski, Lidia Mazowiecka (redaktor naukowy), Piotr Starzyński, Katarzyna Dudka, Ewa Bieńkowska (redaktor naukowy), Cezary Kulesza, Sylwia Spurek: Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. Komentarz. Wolters Kluwer Polska, 2016. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ MERITUM Pomoc społeczna. Wsparcie socjalne. profinfo.pl. [dostęp 2019-06-17].
- ↑ Związek partnerski. Rozmowy o Polsce. sklep.newsweek.pl. [dostęp 2020-03-15].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Legislacji
- Ludzie urodzeni w Skarżysku-Kamiennej
- Politycy partii Wiosna
- Politycy Zielonych (Polska)
- Polscy działacze społeczni
- Polscy legislatorzy
- Polscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Polscy radcy prawni
- Polskie feministki i feminiści
- Urodzeni w 1976
- Urzędnicy Biura Rzecznika Praw Obywatelskich
- Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego