Szczęsny Bronowski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Szczęsny Marian Bronowski, (ur. 1 stycznia 1864 w Krasnohorce k. Nieświeża - zm. 26 kwietnia 1942 w Warszawie), lekarz internista, działacz oświatowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1900 roku był członkiem Ligi Narodowej[1]. Członek pierwszego Koła Głównego Towarzystwa Oświaty Narodowej[2]. Od 1923 dyrektor Szpitalu Św. Ducha w Warszawie, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Stomatologicznej w Warszawie. Ogłosił pierwsze polskie doniesienie na temat mononukleozy zakaźnej (w 4 lata po Emilu Pfeifferze). Zajmował się także filozofią medycyny i należał do polskiej szkoły filozofii medycyny.
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
- Kilka przypadków gorączki gruczołowej (Drüsenfieber) u dzieci (1893)
- Podstawowe sposoby klinicznego badania chorób wewnętrznych (1922).
