Tadeusz Gierzyński
| ||
Data i miejsce urodzenia | 10 września 1905 Przeradz Mały | |
Data i miejsce śmierci | 7 maja 1968 Warszawa | |
poseł na Sejm II i III kadencji | ||
Okres | od 1957 do 1965 | |
Przynależność polityczna | Stronnictwo Demokratyczne | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() |
Tadeusz Gierzyński (ur. 10 września 1905 w Przeradzu Małym, zm. 7 maja 1968 w Warszawie) – polski prawnik (adwokat i sędzia), dziennikarz, działacz społeczny i kulturalny związany z Płockiem, poseł na Sejm PRL II i III kadencji (1957–1965).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w Płocku oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie i bezpośrednio po studiach pracował jako dziennikarz w pismach „Dziennik Płocki” oraz „Kurier Mazowiecki”. W latach 30. odbył aplikację w Sądzie Okręgowym w Płocku. Na krótko przed wybuchem wojny objął funkcję sędziego grodzkiego. W okresie okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako adwokat. Po powstaniu warszawskim znalazł się w Małopolsce, jednak w 1945 powrócił do Płocka.
Był zatrudniony w charakterze sędziego i adwokata, działał również politycznie: tworzył struktury SD w mieście (był m.in. przewodniczącym WK i MK), sprawował mandat członka Miejskiej Rady Narodowej (był wiceprzewodniczącym Prezydium), a później Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich i Naczelnej Radzie Adwokackiej. Z jego m.in. inicjatywy zlokalizowano w Płocku Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne[1], a także przebudowano Zamek Książąt Mazowieckich na siedzibę Muzeum Mazowieckiego.
Był współzałożycielem „Notatek Płockich” oraz Mazowieckiego Towarzystwa Kultury w Płocku, jak również inicjatorem powstania pism „Jedność Mazowiecka” i „Wiadomości Płockie”. Przez długi okres pełnił obowiązki prezesa Towarzystwa Naukowego Płockiego (1957–1968).
W 1957 uzyskał mandat posła na Sejm II kadencji w okręgu płockim. Pracował w Komisjach: Regulaminowej, Pracy i Spraw Socjalnych, Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz Wymiaru Sprawiedliwości. W 1961 ponownie objął mandat poselski, zasiadając w Komisji Mandatowo-Regulaminowej (jako wiceprzewodniczący), Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz Wymiaru Sprawiedliwości.
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-6-20)[2].
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Imię Tadeusza Gierzyńskiego nosi jedna z ulic w Płocku, na osiedlu Międzytorze.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ adw. Jerzy Kejna, Jubileusz 25-lecia działalności Izby Adwokackiej w Płocku, Artykuł na stronie Izby Adwokackiej w Płocku
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ GIERZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-02] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 51
- Tadeusz Gierzyński – wspomnienie, Gazeta Wyborcza (Płock), 16 lipca 2007
- Tadeusz Gierzyński – wspomnienie Tadeusza Kurpiewskiego, członka Kolegium Kwartalnika "Notatki Płockie", Gazeta Wyborcza (Płock), 29 września 2003
- Sylwetki prezesów Towarzystwa Naukowego Płockiego
- Strona sejmowa posła III kadencji
|
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Płockiego
- Członkowie Zrzeszenia Prawników Polskich
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Politycy Stronnictwa Demokratycznego
- Polscy adwokaci
- Polscy działacze społeczni
- Polscy dziennikarze prasowi
- Sędziowie Polski Ludowej
- Posłowie z okręgu Płock (PRL)
- Radni Miejskich Rad Narodowych
- Radni Płocka
- Radni Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie
- Urodzeni w 1905
- Zmarli w 1968
- Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Sędziowie sądów grodzkich II Rzeczypospolitej